Vrijheid & Humor
Humor is een mooi voorbeeld van communicatie waarin vrijheid van meningsuiting een cruciale rol speelt. Iemand die humor creëert, ventileert een mening via die grappen, sketches, satire, memes, films, noem maar op. En meningen mogen er zijn. Wij vinden dat élke mening er mag zijn, wat die ook is. Een mening zegt namelijk alléén maar iets over de persoon die die mening heeft. Met het hebben van een mening en het uiten ervan beoefen je een basisrecht, een mensenrecht. Anders gezegd: ik zal jouw recht om mij te beledigen verdedigen. Doe maar. Echt. Want wat jij zegt, jouw mening, zegt alléén maar iets over jou. Niets over mij. Anders: Wat jij zegt zijn dus mijn zaken niet.

Echter, vandaag merken we dat de woke minderheid in onze maatschappij vindt dat je aan zelfcensuur moet doen in al wat je zegt, maar vooràl bij humor. Ze worden daarin gesteund door de mensen met lange tenen en die met korte lontjes.

Wat mensen met een volgroeid brein weten, is dat lachen (vooral met jezelf en je eigen "soort") nét een teken is van volwassenheid, van een gezonde geest, zin voor perspectief en relativeringsvermogen... en het is nog erg gezond ook. Laten we dus onszelf vooral niet te ernstig nemen en eens heerlijk lachen met onze eigenste ikjes.

Humor is helend. Humor is zelfzorg.
We wensen je toe dat je veel en hard met jezelf kan lachen. Durven kijken naar zowel je ernstige zelf als je clown en foutenmaker is een mooie en hoogst aanbevolen menselijke kwaliteit. Deze blog gaat toch over zelfzorg? Even onze eigen kleine kantjes in de verf zetten om er eens goed mee te lachen is heel gezond. Laten we vooral niet te ernstig zijn. Een heel mooi voorbeeld daarvan zijn twee van de meest populaire nummers van Katastroof: "Met de wijven nix as last" en "De man is minderwaardig". Lachen! Heerlijk satirische humor met een zwart randje, maar daarom nét het betere werk. Sterker nog, die gasten van Katastroof hebben goed begrepen wat woke doet met humor, dus hebben ze van hun topper op hun laatste CD ("Foert") een woke versie gemaakt: "Met de vrouwkes niets dan lol". - LOL dus. Dankjewel, Katastroof.

Wat humor betreft, zijn we erg blij dat nogal wat van de "groten der aarde" op vlak van comedy daar een heel erg duidelijk standpunt in hebben. Samengevat kan je zeggen: Het huidige woke gedoe, het huidige lange-tenen klimaat is een existentiële bedreiging voor de humor. En laat nu net humor zijn die de mate van volwassenheid van een volk, bevolkingsgroep of ideologische gemeenschap aangeeft. Het verval van een maatschappij kan gemeten worden aan de mate waarin die de humor regels oplegt en beperkt. Dus bij deze het risico om het compliment "saaie blog" te krijgen enkele citaten van deze helden:

John Cleese: "In humor krijg je te maken met de letterlijk-denkenden. De letterlijk denkenden begrijpen geen metafoor, ironie of komische overdrijving."
William Connolly: "Veel mensen zijn te snel beledigd. Religieuze mensen bijvoorbeeld. Ze beledigen al eeuwenlang anderen..."
Sasha Cohen: "Een bepaalde bevolkingsgroep apart houden en zeggen dat we daar geen grapjes over mogen maken is een vorm van vooroordeel en het is nogal neerbuigend."
Stephen Fry: "Het is tegenwoordig heel gewoon om mensen te horen zeggen: ik voel me daar nogal door beledigd. Alsof dat ze bepaalde rechten geeft. Het is eigenlijk niets meer dan ouderwets gezeur."
Ricky Gervais: "Er zal altijd wel iemand zijn die alles beledigend vindt. Omdat jij je beledigd voelt, wil dat nog niet zeggen dat je gelijk hebt."
Rowan Atkinson: "Naar mijn mening is het recht om te beledigen veel belangrijker dan het recht om niet beledigd te worden. het recht om belachelijk te maken is veel belangrijker voor de samenleving dan het recht om niet belachelijk gemaakt te worden, omdat het ene naar mijn mening staat voor openheid - en het andere voor onderdrukking."
En ja, echt, ik zet Alex Agnew in dit rijtje en vat zijn laatste show even heel kort samen: "Woke gedachtengoed doodt humor".  Zelden zo lang en hard gelachen. Rock'n Roll & humor in een blender...

Terug naar zelfzorg...
Het concept is oer-oud: lachen is gezond. Op alle vlak. Gun jezelf de humor in te zien van de situaties waarin je je bevindt, gun jezelf die lach, die glimlach, die schaterlach. Die tranen-met-tuiten-lach. En ja, soms is dat moeilijk. Maar nooit zo moeilijk dat er geen glimlach meer af kan. Merk op dat op begrafenissen (en met name op de koffietafel achteraf) dikwijls behoorlijk gelachen wordt. Al was het maar om de vele mooie herinneringen die daar opgehaald worden. Humor heelt.

We wensen jou toe veel humor aan je leven toe te kunnen voegen.

Van harte!
PrepTalk
Wouter en Mepi

November is stevig van start gegaan. Veranderingen op het lokale en wereld toneel vliegen ons om de oren. Velen roepen om aandacht, het lijkt wel om ter hardste. En je krijgt de indruk dat alle roepers uitgaan van het Grote Gelijk...
Tijd dus om de focus op andere dingen te zetten dan op de roepende media. Tijd dus om kranten, magazines, TV, radio te zetten waar ze thuishoren: "gazettepraat". Dat geweldige woord "gazettepraat" kwam al 50 jaar geleden uit de wijze mond van bompa zaliger. Hij wist toen al dat je niet zomaar moest voor waarheid aannemen wat men in de kranten schreef.
Wijze man. Dankbaar dat hij in ons leven mocht zijn.

Tijd

Van bompa leerden we ook dat tijd kostbaar is. Als kind begrepen we dat niet zo goed, we hoorden wel eens zeggen "tijd is geld", maar het duurde tot een stuk in de volwassenheid eer de mist daarrond opklaarde. Als iemand bij je komt werken, besteed die tijd aan die klus en die tijd betaal je, bovenop de stukken die vervangen worden. En daar bovenop betaal je de kennis die die persoon heeft, want die is ook door tijd tot stand gekomen.

Nu, tientallen jaren later en met de geaccumuleerde wijsheid van vele levenslessen en schoppen onder onze kont, is dat perspectief verder bijgesteld. Tijd is een cadeau. Tijd voor elkaar, tijd voor jezelf. In dat perspectief is tijd natuurlijk een kostbaar iets. Onbetaalbaar eigenlijk.

Als je voelt dat het met iemand wat minder gaat en je bewust de tijd maakt om naar die persoon te luisteren om te begrijpen wat er speelt, geef je die persoon een cadeau. Als je de fluisteringen van je lichaam ernstig neemt en je de tijd neemt om eens goed naar je lichaam te luisteren om het te begrijpen, geef je jezelf een groot cadeau. Je lichaam liegt immers niet. Het kàn niet liegen. Je verstand kan dat wel. Je verstand kan dingen bedenken om je te verstoppen, om de waarheid niet te willen, durven of kunnen zeggen en het kan daar zelfs uitstekend logische redenen voor bedenken. Je lichaam kan dat niet.

De tijd nemen om tijd aan jezelf te geven. De tijd nemen om naar je Zelf te luisteren. Naar je lichaam. naar de stilte in jezelf. Naar de ruis in je hoofd. Naar die twee stemmetjes in je hoofd die elkaar steeds weer tegen spreken en soms zelfs ruzie maken.

Tijd is een cadeau.

de periode van het jaar komt er weer aan waarin lijstjes worden uitgewisseld. Vijftig jaar geleden kwamen daar de nummertjes op te staan van de sets Lego (of Barbie) waarvan je hoopte dat de Sint of de familie die zouden geven tijdens een van die cadeautjes-uitwissel-feesten in de december maand.

Kijk daar nu eens anders naar. Jonge ouders met drukke kids vinden het een cadeau als je dat jong geweld eens een weekend in huis wil nemen. Pubers vinden het soms wel eens vet om exclusieve aandacht van een volwassene te krijgen die in staat is om empathisch te luisteren zonder oordeel terwijl ze samen een obscuur cafeetje uit de jeugd van de volwassene gaan verkennen. Volwassenen vinden het heerlijk om even buiten het normale ritme te komen en samen een rustpunt te creëren. En het gaat allemaal over tijd. Kwali-tijd.

Overweeg eens in deze jacht-op-het-juiste-cadeau om tijd te geven. Empatische aandacht. Focus op de ander. Het is ook een cadeau aan jezelf. Dus weer zelfzorg.

Van harte,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Krijg nu wat... is klimop ook al een wasmiddel?

Yep. Zoek maar op. In de bladeren van klimop zit saponine. En dat is een stofje dat men ook wel "zeep" noemt. En omdat we hier bij PrepTalk nogal tuk zijn op zelfvoorziening, goed, eenvoudig en budgetvriendelijk, vonden we dat dat lieve plantje wel wat meer aandacht verdient dan de begroeiing te zijn van tuinafscheidingen, gevels en bomen.

Maar, Klimop is toch groen en dat geeft toch af, juist? Ja, dat klopt, doch slechts voor een stukje, dus even je aandacht erbij houden hoe je het gebruikt:

Stap één: ga op zoek naar een fijnmazig zakje, zo eentje waar je je groenten in kan doen bij de supermarkt. Hoe fijner de mazen, hoe beter. Dat wil zeggen dat een zakje in katoen ook goed is. Als het maar goed afsluit en als de mazen in de stof maar fijn genoeg zijn.

Stap twee: oogst klimop. Een handvol bladeren, vers geplukt en in stukjes gescheurd of geknipt. Die doe je in het zakje en je zorgt ervoor dat dat zakje goed gesloten is, dat de stukjes klimop er niet uit kunnen tijdens het wassen.

Stap drie: doe het zakje bij je was in de machine.

Klaar.

Na de was het zakje legen in je vuilbak en even goed uitspoelen om de resten klimop te verwijderen en het zakje is klaar voor hergebruik.

Ja, zo simpel is het. Eenvoud uit de natuur, goed voor je budget, leve de klimop!

En ja, toch even opletten: Als er stukjes (schilfers, splinters) klimop uit het zakje komen tijdens de was en je hebt een witte was, dan kunnen er kleine groene stipjes, vlekjes, op je was zijn. Dat wil je natuurlijk niet. Doe je het zakje bij de bonte was, zal je daar niets van merken. Als je echter een zakje met heel fijne mazen gebruikt dat heel goed afgesloten is, kan je het ook voor de witte was gebruiken. Het gaat erom dat de stukjes klimop zelf niet in aanraking komen met je wasgoed maar goed in het zakje blijven.

Wij hebben dat uitgebreid getest en zijn er tevreden van. En op de oude witte werk t-shirts die we voor het werken in de tuin gebruiken maakt het ons niet uit dat we zo een ruw zakje voor groenten van de Colruyt gebruiken dat niet perfect afsluit. De was komt proper uit de machine en dat is wat we willen.

Vind je het fijn om toch een geurtje aan je was toe te voegen, kan je aan de slag met de wasverzachters. Kijk daarvoor op deze blog van onze PrepTalk.

Nogmaals: we gaan voor zelfzorg, eenvoud, budgetvriendelijk, vrij van chemie en "hulpstoffen" en, vooral, van jezelf houden en dus goed voor jezelf zorgen.

Succes!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Van jongs af (lees de jaren '60) was er in ons gezin contact met veel verschillende vormen van zorg. Geneeskundige zorg. De eerste herinnering daarover ging over een kinderarts. Latere herinneringen gingen over de huisarts. De eerste was niet mijn favoriet, die vertelde mijn mama dat ik op dieet moest. Ik was nog een kleuter.

De herinneringen aan de latere huisarts waren heel anders. Hij was tevens homeopaat en nam de tijd om te luisteren en hij schreef korreltjes en dosissen voor. Die beterschap brachten. En we wisten dat de wachtkamer steevast tjokvol zat en je er vele uren moest voor uittrekken. En ja, hij deed ook nog huisbezoeken. Als ik er nu aan terugdenk, concludeer ik dat die man bijna geen privéleven meer kon hebben.

Een groeiend gezichtsveld
Stap voor stap breidde de horizon zich uit. Een verhuis maakte dat er een andere huisarts bezocht werd. Die zich (toeval bestaat niet) eveneens bekwaamd had in de homeopathie, maar daarbovenop nog Chinese geneeskunde had gedaan, acupunctuur en nog wat andere zaken. Ineens was het woord "moxa" geen onbekende meer.

Twee gemeentes en een verhuis verder, werd de huisarts een antroposofisch arts, die uiteraard ook klassiek geschoold was en, ja hoor, er ook homeopathie had 'bijgedaan'. Van die vrouw leerde ik dat het zelfherstellende vermogen van het menselijke lichaam heel erg goed werkte en dat het niet de bedoeling is van de 'geneeskunde' om dat tegen te werken. Zo vond ze dat een klein kind dat koorts heeft niet tot bij een arts hoefde te komen, laat staan geneesmiddelen moest nemen, zolang de koorts niet boven de 40,5°C gestegen was. Uiteraard goed omkleed met wat de ouders dan voor dat kind konden doen (wikkels leggen, afkoelen, veel liefde geven, overleggen met de arts, etc..)

En elk van die artsen nam het "primum non nocere" principe heel ernstig. In't Vlaams: "ten eerste, doe geen kwaad" of "vooral niet schade toebrengen" Het is de kortste samenvatting van de Eed van Hippocrates die je kan vinden.

En toen kwamen de lockdowns
De tijd ging voort, die eigen kinderen gingen vervolgens hun weg en je houdt dus qua gezondheidszorg enkel nog rekening met jezelf en je partner. Mooi zo. Tot in de loop van 2020 bleek dat dat ineens veel moeilijker werd. Je moest bij sommige artsen en organisaties aan voorwaarden voldoen om zorg te krijgen. Vreemd. En zélf mochten we ineens geen zorg meer geven, ook al drongen onze klanten er op aan. Lockdowns. En, veel erger nog, discriminatie. Gezinnen met hoog oplopende ruzies, families die uiteen spatten, kinderen met bergen stress, het zit in ons geheugen gegrift. Ineens hoorden we via allerlei wegen dat het zelfgenezend vermogen van het menselijk lichaam niet te vertrouwen was en dat daar extra maatregelen voor moesten getroffen worden. En dat die aanbevelingen vooral niet mochten bevraagd of bekritiseerd worden. Nog véél vreemder.

En of wat je dan hoorde of las juist was of niet, feit is dat er gediscrimineerd werd op basis van persoonlijke medische keuzes. En dat voelde niet goed.

Samenzorg
Dat veranderde toen de organisatie Samenzorg op ons pad voorbijkwam. Wàt een verademing. Géén discriminatie, respect voor de keuzes van elk individu, erkenning van de mens als een geheel van zowel fysieke structuur als mentaal zijn, erkenning van het goed werken van het menselijke immuunsysteem en het zelfhelend vermogen... kortom een organisatie die sterk onze aandacht trok. Meer informatie opgevraagd, in gesprek gegaan en ineens waren we een "inloophuis".

Inloophuis
Samenzorg wil een verbindend platform zijn tussen aanbieders van zorg enerzijds en de zorgvragende mens anderzijds. Zonder discriminatie, zonder vooroordeel, maar wél met de insteek oog te hebben voor alle aspecten van de mens. Daar hebben we wel oren naar.
Daarom hebben we onze praktijk enkele uren per week als inloophuis opgezet.  Een inloophuis is een herkenbare, goed bereikbare en veilige plek waar je tijdens bepaalde dagen en uren vrijblijvend kan binnenwandelen voor een gesprek en een luisterend oor. Er wordt géén therapie gegeven, we luisteren.

Zelfzorg
Een deel van wat wij zelfzorg noemen (en deze blog gaat over zelfzorg) is dat wat je graag doet en wat je ook goed kan, inzet voor de maatschappij. Mensen helpen hun kracht (terug) te vinden en ze zien groeien, daar word je warm van. Samen met anderen groeien naar vreugde of samen intense momenten mogen beleven, ook al komen daar tranen bij, dragen bij aan je groei als mens. Iemand die op het depressieve af binnenkomt en die even daarna er in slaagt toch een glimlach te tonen en dankt voor de inzichten zijn de mooie momenten.

Bijdragen aan de maatschappij door zélf het voorbeeld te geven van respect, verdraagzaamheid, liefde en mededogen is meebouwen aan de nieuwe maatschappij. In gelijkheid, in kracht.

In dat perspectief is goed voor jezelf zorgen, ook bijdragen aan de anderen, aan de maatschappij.

Moge je zelfzorg steeds bovenaan je agenda hebben staan, waar je ook bent, wat je ook doet.

Succes!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Je was buiten in de zon hangen en dan een half uurtje later weer kurkdroog binnenhalen. Nu kan het niet meer, oktober is in volle gang. Typisch iets voor midzomer, denken we dan. Het gevoel en de geur die zongedroogde was heeft, is toch iets speciaals. Klopt, handdoeken kan je bijna kraken, zo hard kunnen ze soms zijn, maar dat heeft voor sommige mensen net dàt extra. Dekbedden, lakens en T-shirts bijvoorbeeld vinden wij twee béter zo... En gelukkig is dat niet voor iedereen zo.  Ik zie het gezicht van sommige van onze kennissen al scheef trekken bij het idee... Andere kledingstukken willen wij dan weer wat "zachter" aanvoelen. Je hebt het door: deze post gaat over wasverzachters.

In onze eerste post van de blog hadden we het over wasmiddelen. Heel eenvoudig en goedkoop je eigen wasmiddel maken. Dat kan dan als basis dienen voor een hoop "speciale" versies ervan. De essentie van die post was duidelijk: eenvoudig, goedkoop en werkt evengoed. En nu we het toch over zachtmakers gaan hebben: met het zelfgemaakte wasmiddel uit de eerste blogpost is je was minder hard (!) als je ze laat drogen in zon en wind. Nóg een voordeel.

Met deze post borduren we wat verder op dit thema met de wasverzachters. En we gaan op dezelfde trend door: ken jij de prijs per beurt van een dosis wasverzachter? En doe jij de "aanbevolen hoeveelheid" in je wasmachine, of schenk je "een geut"? Even opzoeken bij consumentenorganisaties leert dat de gemiddelde gebruiker een veel grotere dosis gebruikt dan voorgeschreven door de fabrikant. Redenen genoeg dus om even na te gaan of je ook de wasverzachter zélf kan maken en zo extra goed voor je budget kan zorgen.

Eenvoud.
Misschien is het je intussen duidelijk geworden: als het niet eenvoudig is, willen we het niet weten. Dan begint geen kip eraan. Gelukkig geldt het ook voor de wasverzachter: er is een héél eenvoudig en goedkoop alternatief voor de supermarkt-versies ervan.

Aan de slag: je doet een liter azijn in een grote glazen pot. Daarbij doe je 1 citroenschil, 1 appelsienschil, enkele kruidnagels, wat rozemarijn en wat tijm. Goed mengen. Doe daar weer een liter azijn bij. Laat minstens 2 weken staan. Liever 4 weken. Zeef het mengsel en doe het in een goed afsluitbare glazen pot. Voeg er 10 à 20 druppels van je favoriete etherische olie bij, goed mengen. Klaar.

Citrus Azijn
Je hebt met bovenstaande recept citrusazijn gemaakt. Je zal merken dat na twee à drie weken de azijngeur verdwijnt. Het resultaat is het basismengsel om nog veel méér schoonmaakproducten te maken en is op zich al perfect geschikt als wasverzachter.
De kruiden bepaal je naar eigen smaak en geur. Een andere combinatie is bijvoorbeeld limoenschil met tijm of een grapefruit schil met pepermunt. Jouw keuze, jouw creativiteit, jouw geurtjes.
En wat de schillen betreft: je kan "in het seizoen" wat schillen bewaren door ze in een zakje in de diepvries te leggen, zo heb je steeds voorraad van je favoriete schillen voor in je azijn mengsel tegen de tijd dat je weer een fles wasverzachter gaat maken.

Dit recept is niet het enige. Maar wel eenvoudig. Er zijn méér manieren om heel goedkoop zélf goeie wasverzachter te maken, gooi gewoon wat zoektermen het web op en kies het recept dat je het beste ligt. De citrus azijn gebruiken we zelf ook en we zijn er best tevreden van.

Zelf aan de slag gaan met al dit soort dingen is méér dan enkel wat voor je budget zorgen, het is voor ons ook een bron van vreugde. Zélf dingen maken, creatief bezig zijn. En al wat je in vreugde doet, is zelfzorg. Vreugde is één van de vele paden naar geluk en naar een mooiere, betere toekomst voor jezelf.

Succes!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Wat een heerlijke tekst is dat toch. Moet Just Nix. Staat op een T-shirt dat in centrum Antwerpen te koop is. Allen daarheen. Of je laat die natuurlijk zélf drukken bij een van die online T-shirt drukkers... Keuze genoeg.

Die tekst klinkt zo fundamenteel juist dat die steeds weer een glimlach op het gezicht tovert. Zéker bij mensen met een goeie dosis "gezond verstand". En vooràl bij kinderen. En lachen & glimlachen is een vorm van zelfzorg, heel erg gezond, dat lachen. Je lijf, je "Zijn" weet dat. En geniet ervan.

Je moet just nix. Toch ervaren we steeds meer "moeten" regeltjes die boven onze hoofden beslist worden "voor uw eigen goed". Nieuwe dingen die je "moet" of "niet mag". Sorry hoor, maar als iets "voor ons eigen goed" is, kunnen wij daar zélf wel over oordelen. Dat hoeven overheden en politiekers niet voor ons te doen. Laat staan onverkozenen of incompetente geparachuteerden.

Laatst hoorden we nog roepen "we moeten geld sturen naar een oorlog". Moeten? Wablief? Escaleren? Nog méér oorlog? En het gaat hier niet over wie goed of wie fout is. Ook niet over wie begon of wie niet. Het gaat erover dat er boven onze hoofden over iets heel belangrijks beslist wordt, waar we iets voor "moeten" wat we niet willen.

Censuur
Oh ja, en nog wat: We horen steeds luidere stemmen van sommige mensen met lange tenen dat je "op je woorden moet letten". Moet? Echt? Waarom? IK MOET JUST NIX. Het hebben van een eigen mening is onderdeel van het mens-zijn. Een geboorterecht. En die mening zegt enkel iets over jezelf, niets over "de ander". Het uiten van die mening wordt in een échte democratie gelukkig goed beschermd. In onze grondwet staat dat er vrijheid is van meningsuiting. Maar. Laat nu net dàt hier stevig onder druk staan. Laat nu net dàt uitgehold worden door de politiekers die wij met zijn allen gekozen hebben. Politiekers met lange tenen onder druk van kiezers met lange tenen. Een kleine minderheidsgroep. Onder druk van " maar het is kiesvee". En ja, dat is onze heel persoonlijke mening. Nu weet je ineens één van die honderd redenen waarom wij (PrepTalk - Wouter en Mepi) heel bewust politiek dakloos zijn.

Het uiten van een mening zegt enkel iets over de persoon die die mening uit. Niets over een ander. En ja, je kan een mening uiten op vele verschillende manieren. Respectvol of niet. Maar het blijft slechts een mening. Dàt beperken is censuur. Verboden door de grondwet. Uitgehold door politiekers en sommige rechters. Rechters die benoemd werden door politiekers. Maar hoe zit dat dan met humor? Dàt is voor een volgende blog.

Stemadvies
Dus neen, op deze vrijdag voor de gemeenteraadsverkiezingen krijg je van ons géén stemadvies. We zouden niet eens weten op wie. Maar maak er wél een leuke zondag van. Geniet.

Kids
Het "ik moet just nix" heeft plezante effecten op kinderen. Je merkt hoezeer sommige het woord "moeten" al op jonge leeftijd een vast onderdeel van hun taal hebben gemaakt. En dan als oma of opa daarop reageren met "ik moet just nix" doet hen verbaasd kijken. Jij moet niets, lieve schat, je mag dingen of je wil dingen of je kiest voor dingen. Van moeten krijg je stress. En van stress wordt je ziek. Misschien ook voor jou een eerste stap naar minder stress in je leven? Vervang het woord moeten door wat anders. Ik màg wat doen, ik wil wat doen, ik kies ervoor iets te doen. Die uitspraken hebben een héél andere energie. Probeer maar. Het is een stukje zelfzorg dat mee helpt onze wereld wat mooier te maken.

En neen, jij moet just nix.

PrepTalk
Wouter en Mepi

De magisch kleuren van het najaar zijn er weer. genieten van al dat moois is nu volop aan de orde. Even met jezelf op een bankje gaan zitten en dat moois over je laten komen.
Samen met al dat moois voor de ogen in dit seizoen is er ook al dat moois voor je maag. Ze vallen... de kastanjes... een van de prachtige vormen waarin dit heerlijke oogst seizoen ons verwent. En de tamme kastanjes zijn heerlijk om in vele vormen te eten, maar wist je dat je ook met de wilde of paardenkastanjes wat kan doen? En dat dat (wéér) uitermate goed is voor je budget?

In de wilde kastanje zit een stofje dat saponine heet. In gewone taal "zeepstof". Dat kan je er uithalen door de kastanje simpelweg te laten weken in water. En jij beslist zélf of je er veel of weinig werk aan wil hebben... Lees verder en wees verbaasd over de eenvoud:

Het eenvoudigste en goedkoopste wasmiddel:
Vind 4 paardenkastanjes en hak ze elk in vier stukken. Doe ze in een pot en doe er een liter water bij. Laat 24 uur staan. Zeef het vocht. Klaar. Je hebt (geurloos) wasmiddel!
Vul je wasbolletje zoals gewoonlijk met het gezeefde vocht en wassen maar!

Wil je het nog sneller? Kan ook. Doe dan de kastanjes in een blender en hak ze fijn. Doe ze dan in je pot, giet er de liter water op, schudden en na een kwartiertje heb je je wasmiddel al! Wel goed zeven want je wil de brokjes en stukjes niet in je was en leidingen hebben.

Klinkt (weer) erg eenvoudig hé. Juist. Dat is het ook. En goedkoop. Zéker. We horen je al denken: Wat zijn de nadelen? Eén hebben we zelf ondervonden: kastanjes vallen enkel in dit seizoen... Nee toch! Dit wasmiddel bewaart geen maanden. Als je je liter opgebruikt hebt, vul je de pot nog eens bij met wéér een liter, weer even schudden, klaar. na die tweede beurt is de saponine wel bijna op.

Het feit dat dit wasmiddel geurloos is, is voor velen een voordeel. Als je echter die droomgeurtjes van wasmiddelen uit de supermarkt gewend bent, kan je in het gezeefde vocht wat druppeltjes van je favoriete etherische olie doen. Mengen, klaar.

Durf je?
De échte vraag is natuurlijk of dat je dit durft doen in je gezin, in deze maatschappij. Heb je het lef in te gaan tegen wat de kranten, magazines en TV je willen doen geloven? Zij brengen immers enkel wat hun adverteerders willen dat ze brengen. Wiens brood met eet, diens woord men spreekt. Eerlijk: in welke krant of tijdschrift heb je dit recept al op de voorpagina zien staan ten voordele van hun lezers? Durf gezond-kritisch te zijn voor al wat je leest, hoort en ziet. En stel jezelf voortdurend de vraag: "is dat wel zo?". Ook met wat je hier leest. Geloof ons vooral niet, probeer het gewoon zelf uit. Wij beweren niet dat we de waarheid in pacht hebben, wij brengen jou enkel onze waarheid, onze mening. En alle meningen mogen er zijn, het zijn tenslotte alleen maar meningen. En die zeggen enkel iets over de persoon die de mening uit, niets over een ander.

Nog van da!
Eenvoud, dat vinden wij belangrijk. Als een recept leest als een wetenschappelijk artikel hoeft het voor ons niet. En als je er de Lotto voor moet gewonnen hebben om het te kunnen klaarmaken met een hoop toestellen of speciale ingrediënten ook niet. Wij van PrepTalk gaan voor eenvoud en budgetvriendelijkheid. Ook al beweren de grote marketingmachines van de wasmiddelbedrijven wat anders. Je mag dus nóg eenvoudige en goedkope wasmiddelen van ons verwachten in deze blog. Abonneer je daarom gratis op updates.

De herfst heeft zich aangekondigd. De temperatuur zakt wat, er zijn nog wat heerlijke warme dagen, maar je voelt dat de kern van de zomer achter ons ligt voor dit jaar. 's Ochtends en 's avonds voel je dat, het wordt wat frisser. Het mooie aan deze tijd van het jaar vinden we de kleuren. De zon kleurt wat warmer, de bomen beginnen hun blad wat goudgele tinten te geven, een extra aanleiding om van de natuur te genieten.

Zonnestralen
Voor ons is dit de tijd van het jaar om nog eens wat extra zon op te doen voor de winter gaat inzetten. Heerlijk liggen zonnen en genieten van die weldaad. Onze favoriete plek om dat te doen is een sauna. Op de ligweide. De laatste keer dat we zo aan het genieten waren, bracht het idee even op te zoeken waar die zon toch zoal goed voor is. Wow! Wij nóg enthousiaster. Lees even mee: Ziekenhuizen hadden vroeger "zonnedaken". Voor "heliotherapie". Men wist dat direct zonnelicht op de huid vele voordelen had. De huid zet immers die zonne-energie om in (onder andere) vitamine D en serotonine; je slaapkwaliteit gaat er op vooruit door het effect op je biologische klok; je immuunsysteem krijgt er een boost door; bij eczeem, acne en psoriasis verminderen de symptomen, je stemming gaat er op vooruit, je bloeddruk kan er door verlagen, allemaal mooi meegenomen.

En verder lazen we "ga met gezond verstand in de zon liggen": alles met mate. Uiteraard, zeggen we dan. Te veel is te veel. En wat lazen we ook? Dat het smeren van zonnecrèmes al die voordelen vermindert of zelfs teniet doet. Je blokkeert daarmee de interactie tussen je huid en de zon. Wat nu? Wij verder op zoek naar hoe dat dat zit, want we vroegen ons af hoe dat dat dan ging toen er nog geen zonnecrèmes verkocht werden.

De gebrilde mens
Onze nieuwsgierigheid trok verklaringen aan die onder andere wezen naar het gebruik van zonnebrillen. Gooi eens in zoekmachines of een AI site de woorden "nadelen van zonnebrillen" en wees verbaasd. Even kort door de bocht: draag die dingen enkel als het noodzakelijk is, je doet je hele zelf, je lichaam, je huid, je ogen, je gemoed een plezier door zo weinig mogelijk zonnebrillen te dragen. En dit geldt vooral voor kinderen. Veel blootstelling aan natuurlijk licht (lees: veel buiten spelen) kan de kans op bijziendheid bij kids verkleinen (!).

Sterker nog: er wordt gesuggereerd dat direct zonlicht via je ogen aan de hersenen een signaal geeft, dat de hersenen vertalen in een opdracht naar je huid om zichzelf te beschermen tegen zonnebrand. Kort door de bocht vertaald: door het dragen van een zonnebril ga je je sneller verbranden in de zon.

Zelfzorg
De natuur is er om de mens te ondersteunen in wat die hier als ziel komt doen. De zon is daar deel van en is de grootste bron van energie die er bestaat voor de mens. Miljoenen jaren heeft die zon enkel maar goeds gebracht voor onze planeet, voor planten, dieren en de mens. Diezelfde mens gaf er zelfs een medische naam aan: "heliotherapie". Wat dacht je? Verdwenen. En de laatste 70 jaar zouden we blijkbaar ons ineens tegen de zon moeten beschermen? Klinkt nogal vreemd in onze oren. Als jonge kinderen herinneren we ons dat eind de jaren '60 er ineens zonnecrème moest gesmeerd worden toen we voor de jaarlijkse vakantie aan de kust waren. En de hoogste bescherming was toen factor 4. Geen van ons herinneren we pijnlijke zonnebrand situaties van vóór die tijd.

Zelfzorg is ook dat: maak gebruik van wat de natuur (in dit geval de zon) je geeft: sterker immuunsysteem, beter gevoel, sterkere botten (vit. D), gezondere huid, lagere bloeddruk, etc. En laat die zon haar werk doen door ze toe te laten. Stel je dus de vraag waarom je een zonnebril draagt en waarom je smeert. Of sterker nog: waarom wil je je kinderen insmeren en zet je ze een zonnebril op? Gebruik je gezond verstand en geniet van de zon "met mate". Ga niet zomaar uren liggen bakken als je dat niet gewend bent. Ook je lichaam mag een tijd krijgen om te wennen aan een nieuwe gewoonte (bijvoorbeeld niet meer smeren en zonnebril). Ook dat is zelfzorg.

Maar natuurlijk
En oh ja, een voordeel dat we nog niet genoemd hebben, bovenop al degene die je kan vinden als je er naar zoekt: de zon is ons gegeven. Gratis. Bedenk even wat een flesje vitamine D, een doosje serotonine pillen, bloeddrukverlagers, immuunsysteem versterkende middelen en al die soorten zalfjes en smeersels kosten...

Geniet. Dat is de essentie. Ook van de zon.

Het ga je goed!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Dat krijg je ervan als Antwerpenaar... je partner uit de Efteling ontvoeren... wat ligt er dan op je bord? Patatjes of aardappelen? En in het begin geamuseerde blikken als je het over een "tas" koffie hebt. Mooi toch, die verschillen in taal? Vooral grappig als er kleinkinderen op bezoek komen. Ze kijken dan vreemd op als opa in het Antwerps begint te praten. Het is vooral grappig als ze eens terug thuis zijn. De verbaasde opmerkingen van hun ouders als die twee hummeltjes daar vrolijk "De Paterkesdans" van Katastroof meezingen. Yes! Cultuur!

En het wordt helemaal goed als die kleintjes (2 en 4) eens op bezoek zijn en mee de aardappelen uit de patattenzakken mogen halen. Oogsten is beter gezegd. De blije oogjes als ze weer een aardappel in de grond gevonden hebben en die triomfantelijk omhoog steken: "kijk eens oma, nog één!". Weten zij veel dat het kinderarbeid is... 😁

Aardappels doen groeien in zakken. De aardappel kweekzak. Gooi die woorden maar eens in een zoekmachine en wees verbaasd. Simpele (en vooral goedkope) sterke zakken in allerlei maten waar je heel makkelijk aardappelen in kan kweken. Al wat je nodig hebt is (slechts!) een halve vierkante meter in de buitenlucht. Een mini balkonnetje aan een appartement is al ruim voldoende. Als je een tuin hebt kan je natuurlijk méér doen dan één zak zetten: wat dacht je ervan een rijtje van die zakken te zetten zowel in de tuin langs de gazon als op je terras bijvoorbeeld?

Kennis en een extra budget heb je er in elk geval niet voor nodig. Je vult de zak met een laag van 10 à 15cm grond, waar je de aardappelen in duwt die al aan het schieten zijn en als het loof ervan zo'n 20cm groot geworden is, leg je er weer een laag van 10cm grond op. En dat herhaal je tot je bijna aan de rand van de zak bent. Oogsten doe je als het loof vergeeld en dor geworden is. Klaar. Graven en eten! 👍

Ja, zo eenvoudig is het echt. Die zakken zijn een gewéldige uitvinding en wat je zelf kweekt smaakt eens zo goed (en is vrij van opgespoten rommel). Ja, natuurlijk, je kan er in tuincentra "pootgoed" voor gaan kopen en dat in de grond duwen, je hebt dan erg veel keuze in verschillende rassen en smaken. En ja, je kan daar "speciale grond" voor aanschaffen in zakken en helemaal onderin eerst een laagje stro leggen en nog van die techniekjes. Die niet noodzakelijk zijn. Zonder werkt het ook. En wat soorten aardappelen betreft: Je kan ook enkele van je in de winkel gekochte laten liggen (gebruik daar dan de kleinste voor) en wachten tot ze beginnen schieten. En dan duw je die de grond in. Afhankelijk van de soort aardappel heb je oogst na 90 à 120 dagen. Zorg dat de regen aan de aardappels kan, of geef ze water (op je balkon bijvoorbeeld).

Bekijk het zo: de prijs van aardappelen in de winkel gaat in verontrustend stijgende lijn. En voor minder dan drie euro heb je al enkele kweekzakken (ok, ze komen dan wel van bij Temu uit China), maar de opbrengst ervan is een groot veelvoud. Twee kleine aardappeltjes die al aan het schieten zijn, leveren je na een paar maand in hun zak méér dan een kilo oogst. En het kost je buiten de zakken enkel wat grond, regenwater en liefdevolle aandacht... Gegarandeerd zitten er dan tussen je lekkere trofeeën ook hele kleine aardappeltjes, te klein om te eten, maar die zijn dan weer de perfecte start van je volgende patattenzak. Bingo! Je budget en je smaakpapillen zullen je dankbaar zijn.

Als je het geluk hebt al een moestuintje te hebben, is het een mooie aanvulling. Sterker nog, als je die zakken op een rijtje zet is het een stevige afbakening tussen twee percelen, die nog opbrengt ook. En met die extra ruimte krijg je de gelegenheid om te experimenteren. Kweek zo verschillende rassen, zodat je na enkele seizoenen goed weet welke aardappelen je het lekkerst vind en dus daar meer zakken van gaat zetten. Zo kan je ook je seizoenen oprekken. Op verschillende momenten in het jaar kan je zakken opstarten en zo ook verschillende oogstmomenten hebben. Aan jou de keuze.

Wij genieten alvast van onze oogst en van de pretlichtjes in de ogen van onze twee kleine helpers die maar wat graag met hun handen in die zakken naar trofeeën graven...

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Hoezo hoera? - Voor ons wel. Wij zijn namelijk getrouwd op vrijdag de 13de. Om 11:11 uur in de ochtend. Met veel voorpret ook. Vooral tijdens het telefoongesprek met de dienst bevolking van de stad Lier. U wil trouwen op vrijdag de 13de? Maar meneer, niemand trouwt dan. Bent u wel zeker? Ja, mevrouw, wij zijn heel zeker. OK, goed dan, jullie zijn die dag wel de énige die trouwen dus jullie kunnen het uur zelf kiezen. Ah, OK, dat is goed nieuws. Dus we kiezen elf minuten over elf. Kan dat? (stilte) Wat zegt u meneer? Elf over elf. (weer stilte) Euh, dat zal dan wel kunnen natuurlijk. Dankuwel, mevrouw. Proficiat trouwens, meneer. Dankuwel mevrouw, dat is erg vriendelijk van u.

Je kon de verwarring en verbazing van die ambtenaar bijna fysiek voelen door de telefoon. Wij tevreden dat we de datum hadden die we wilden. Mooi voorbeeld van hoe gewone cijfers mensen uit hun lood kunnen zetten. Mooi voorbeeld ook van hoe het collectief bewustzijn werkt. In de geschiedenis zijn voorbeelden te over van hoe er een lading gehangen werd aan gebeurtenissen en datums, waardoor mensen die daar helemaal niets van afwisten een angst ontwikkelden. Bijgeloof noemt men het wel eens.

Waarover gaat dat eigenlijk? Perspectief en verantwoordelijkheid. Het gaat er niet om wat er gebeurt in je leven, het gaat erom hoe jij er mee omgaat. Welk perspectief kies jij als je hoort "vrijdag de 13de"? Welke lading hang JIJ er aan? Wat beslis JIJ dat het voor jou betekent? Ga jij mee in het negatieve heksenverhaal dat door religieuze extremisten gecreëerd werd rond die datum? Toen 30 onschuldige vrouwen omgebracht werden omdat ze dingen deden en wisten die men niet kende? Of kies je ervoor je eigen (positieve) lading er aan te hangen en op die dag het leven te vieren?

Verantwoordelijkheid
Je perspectief op wat gebeurt beslist hoe je je gaat voelen daarover. Dat wil zeggen dat jij zélf  verantwoordelijk bent voor je gevoel ergens over. En dat is goed nieuws. Héél goed nieuws. Want dat wil ook zeggen dat jij voor een groot deel aan het stuur zit van je gevoelens. En je gevoelens straal je uit. En trek je dus aan. Sommigen noemen dat de Wet van Aantrekking.
Ga maar eens terug in je geheugen. Op school. De meesten onder ons hebben daar "spreekwoorden en gezegden" gekregen tijdens de lessen Nederlands. Twee voorbeelden: "Wie wind zaait, zal storm oogsten" en "Wie goed doet, goed ontmoet". Die zijn letterlijk juist.

Je toekomst
Bekijk het zo: Hoe meer je wat je voelt bijstuurt naar iets positiefs, hoe meer je dat positieve uitstraalt, hoe meer je dat vervolgens aantrekt. Jouw toekomst is méér van wat je nu bént. En wat je voelt, is een groot deel van wie je nu bént. En uitstraalt.

Even anders gezegd: door een positief perspectief te kiezen op wat je tegenkomt op je pad, creëer je jezelf een positievere toekomst. Op alle vlak. En het is een pak makkelijker om een ander perspectief te kiezen, dan zomaar ineens je gevoelens ergens over te veranderen als ze zich voordoen.

Ja, het is makkelijker om een ander perspectief te kiezen op een datum zoals vrijdag de 13de dan op een erge gebeurtenis in je leven, maar het principe blijft hetzelfde. Oefen alvast met het kiezen van een positief perspectief op de kleinere dingen die je gebeuren, het gaat je helpen dat ook te doen bij de grotere voorvallen.

Resultaat = zelfzorg
Het durven nemen van die grotere verantwoordelijkheid over hoe je je voelt, is een mooi voorbeeld van zelfzorg. Het steeds meer kiezen voor een positief perspectief op wat er in je leven gebeurt, stuurt je leven steeds sterker bij in de richting van gezondheid, geluk en overvloed. Je verhoogt je grip op je eigen geluk.

We wensen je daar erg veel succes mee, vooral op al die vrijdagen de dertiende die nog gaan volgen!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Tadaa!
We hebben een nieuwe blog aan het al overvolle internetlandschap toegevoegd. Eerlijk is eerlijk, het was op aangeven van een van onze klanten. “Jullie zijn nogal goed in zelfzorg, hé, waarom schrijven jullie daar geen blog over? Mijn zoon ziet wat jullie voor me betekend hebben en die vindt dat meer mensen dat mogen weten. En trouwens, wat jullie daar in jullie tuin doen, dat is toch fantastisch?”

Euh, ja, klopt, nogal wat van onze klanten zijn erg enthousiast over wat we met hen kunnen bereiken qua mentale en fysieke zelfzorg en groei. Dus daar een blog over schrijven lukt wel. En wie weet verschijnt die dan ook als een column op andere plekken. Goed idee.

PrepTalk is het geworden. Ja, die naam was snel gekozen. En wij aan de slag.

We horen je het al denken: wie is “wij”? Wij zijn Mepi en Wouter. Samen met onze twee Jack Russels, wat kippen en een moestuin runnen we onze praktijk Mepilan in Lier, niet ver van de dijken van De Nete.

Zo, genoeg gekletst over hoe dit beestje geboren werd. PrepTalk. Zo hebben we het gedoopt. En welke lading gaat deze vlag dekken? Waar gaan we het over hebben? Dat waar we goed in zijn. Zowat alles dat te maken heeft met “goed voor jezelf zorgen”, ook (en vooral) in tijden van zwaar weer. Zoals nu in deze maatschappij.

Wat kan je verwachten?
Lijstjes zijn niet echt ons ding en over “de toekomst” wat zeggen ook al niet, dus bij deze een op voorhand al foute poging tot opsomming: op kleine schaal zelf je voedsel kweken; mentaal sterker in je kracht staan; financieel onafhankelijker worden; zelf je wasmiddelen maken; vrijheid van zorgen; vrijheid van meningsuiting; respectvolle communicatie; een vleugje spiritualiteit; kinderen, pubers en opvoeden; onze boeken; zelfs over spoken en het gebruiken van wat de meesten “onkruid” noemen als toevoeging aan je maaltijd of EHBO kastje. En o ja, wij zijn voorstander van respect, verbindende communicatie, vrede, overvloed en genieten van het leven.

Is dit lijstje volledig? Neen. Is het juist? Nog minder. We willen niet in de toekomst kijken, we zien wel waar de tijd en de inzichten ons heen leiden.

Wat je wél mag verwachten is dat er achter de teksten veel ervaring zit. Opgedaan in onze eigen praktijk en in al onze rollen en jobs in de meer dan dertig jaar die achter ons ligt.

Feestje?
Bij een geboorte hoort een feestje. Ook bij de geboorte van een blog. Je weet als er iets nieuws geboren wordt nooit wat het zoveel jaar later zal zijn, maar dat mag de pret niet bederven. Je feest tóch. Al was het maar omdat er iets nieuws verschenen is op onze mooie aardbol. Wij vieren de dingen meestal met een dagje sauna, maar gezien dat met jullie, de lezers van dit schrijfsel, niet zal lukken, geven we bij deze een eerste recept mee.

Zelf wasmiddel maken.
Iedereen die al eens door de gangen met wasmiddel gelopen heeft in de eerste de beste supermarkt weet dat daar een speciale geur hangt. De éne vindt die gewéldig, de ander (wij bijvoorbeeld) vinden het stinken en op de adem pakken. Wat méér opvalt als je daar door loopt, zijn de prijzen. Ook al wassen die producten wit, je betaalt je er blauw aan. Gelukkig kan je daar op een héél eenvoudige manier wat aan doen.
Ze zélf maken.
De eerste keer dat wij dat hoorden, dachten we "dat kan toch nooit zo goed zijn?". Fake News. Nu weten we dat die gedachte het perfecte resultaat is van die marketing campagnes van grote wasmiddel bedrijven die miljoenen uitgeven om jou dat te laten denken. Niets is minder waar. Je zelfgemaakte wasmiddel werkt nét zo goed als die uit de supermarkt. Fact.
Hoe maak ik dat dan?
Noteer even: Je neemt een stuk zeep naar keuze, je raspt dat fijn tot je 16 gram schraapsel hebt. Je doet dat in 1 liter (kokend) water en je roert stevig tot het volledig opgelost is. Afkoelen. Klaar. Gebruik het als een vloeibaar wasmiddel uit de winkel, zelfde hoeveelheden. En merk dat het werkt.
Is dat alles? Ja.
Klinkt té eenvoudig voor je? Best mogelijk, maar durf dan bedenken dat je reflex het gevolg is van grote marketing campagnes. En ja, natuurlijk, op dit basisthema kan je heel wat gaan variëren. Je kan soda toevoegen, essentiële olie, je kan iets met citroenwater doen, enzovoort. Te veel mogelijkheden om hier op te noemen, maar allemaal heel effectief en, vooral, goedkoop!
Twijfel je? Mooi zo. Geloof niet zomaar alles wat je leest. Mijn bompa zei steevast "gazettepraat" als die aan iets twijfelde. Gooi dus wat zoektermen het web op en vind honderden versies van het bovenstaande recept. Werkt. Goedkoop.
Fact.

Meer?
Ja hoor, we hebben nogal wat van deze goed-en-goedkoop suggesties, recepten, middeltjes die in essentie over zelfzorg gaan. Deze was dus over je budget en je kleding. De inspiratie komt uit onze vele ervaring met deze en andere thema's. Zin in nog tekstjes en tips? Schrijf je dan hier in op de mailinglijst, dan sturen we een hele korte mail (zonder reclame in) als er weer een tekst is.
Tot dan!

PrepTalk
Wouter & Mepi