Hergebruik van materialen en voorwerpen, daar zijn we bij PrepTalk grote fan van. Langsgaan in de kringloopwinkel is dan ook iets dat we graag doen. En zo veel mogelijk recupereren. Een oud kastje wordt een plantenbak bijvoorbeeld. Lege confituurpotten worden weer gevuld, je kent dat wel. En uitgebroken of overschotten van klinkers kunnen ideaal dienen als stevige stenen in een gemetst muurtje voor een groentebak in je tuin. De tweedehands websites staan er vol van.

Wist je dat je met overschotten elektriciteitsdraad ook wat kan? Toch zeker als je van plantjes en lekkere groenten houdt. Van de koperdraad kan je antennes maken om de planten/groenten/bloemen in je tuin of op je terras een boost te geven qua gezondheid en opbrengst. Elektrocultuur heet dat.

Door de elektriciteitsdraad op een bepaalde manier te plooien, maak je er een antenne van die een miniem stukje energie opvangt en de aarde in geleidt. Dat kleine beetje energie is nét perfect geschikt om je groenten gezonder te doen zijn, een grotere opbrengst te laten geven, kortom: voordeel op alle vlak. Toeval bestaat niet, zeggen wij dan, moeder natuur heeft dat goed geregeld. Je kan het verschil tussen mét antenne en zonder antenne duidelijk zien in je moestuin, bloempot, plantenbak of boomgaard.

En het hoeft allemaal niet zo groot te zijn. In onze woonkamer staat een gewone bloempot met basilicum erin. Sedert we daar een (kleine) elektrocultuur antenne naast gestoken hebben, heeft die dubbele opbrengst, groter en glanzender blad en, sterker nog, staat al méér dan twee jaar gezond in dezelfde pot. Dàt lukte ons vroeger niet met die potjes die we bij de supermarkt kochten. Nu wel. Dankjewel, antenne!

Wat is dat dan, zo een antenne? Wel, gooi de woorden "antenne elektrocultuur" even in een zoekmachine en je weet het. Er zijn veel verschillende modellen, maar ook de eenvoudige doen hun werk. En die kan je makkelijk zelf maken.

Hoe maak je die zelf? Bij deze een recept voor een klein model, eenvoudige vorm:

• Vind ongeveer 50cm recup stijve elektriciteitsdraad (VOB type noemen ze dat in de winkel)
  
• Haal de plastiek eraf ("strippen")
  
• Plooi de draad in een spiraalvorm en zorg voor een recht stuk van 5cm onderaan (om de grond in te steken)
• klaar

Klinkt weer te eenvoudig? Tja. Wij bij PrepTalk houden van feiten...

En natuurlijk zijn er een hoop varianten op dit "basismodel". Wil je een antenne die wat meer stevigheid heeft, dan twist je de draad eerst dubbel, voor je die in model plooit. Vraagt wel iets meer dan dubbel de hoeveelheid, maar is wel een pak steviger. Wil je een groter model, kan je aan de slag met voorgevormde kegels (vind je in winkels of je maakt die zelf uit stevig karton) en gebruik je die als vorm om de spiraal te bekomen. Of je wind een koperdraad om een oud stuk bezemsteel (30cm is al ruim voldoende) en het uiteinde plooi je dan tot spiraal. het andere eind van de stok (met een stukje koperdraad dat er onderuit steekt) gaat dan de grond in. Succes verzekerd!

Je vind nogal wat uitleg hierover op het internet. Sommigen beweren dat je draad van zuiver koper moet zijn. Anderen zeggen dat het een perfecte spiraal moet zijn. Nog ergens zeggen ze dat... wéér een "moet". Wij zijn erg tevreden met de resultaten van gewone 1,5mm² VOB elektriciteitsdraad, zelf geplooid, allesbehalve perfect in vorm, maar wél met veel enthousiasme, goesting en passie voor lekkere groenten gemaakt. En als je wil, geven we je de uitleg en kan je je antenne(s) hier zelf komen maken.

En daar gaat het om: goesting, passie, enthousiasme. Wéér een vorm van zelfzorg...

Moge jullie antennes de smaak en opbrengst van je plantjes een superboost geven!

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Dat krijg je ervan als Antwerpenaar... je partner uit de Efteling ontvoeren... wat ligt er dan op je bord? Patatjes of aardappelen? En in het begin geamuseerde blikken als je het over een "tas" koffie hebt. Mooi toch, die verschillen in taal? Vooral grappig als er kleinkinderen op bezoek komen. Ze kijken dan vreemd op als opa in het Antwerps begint te praten. Het is vooral grappig als ze eens terug thuis zijn. De verbaasde opmerkingen van hun ouders als die twee hummeltjes daar vrolijk "De Paterkesdans" van Katastroof meezingen. Yes! Cultuur!

En het wordt helemaal goed als die kleintjes (2 en 4) eens op bezoek zijn en mee de aardappelen uit de patattenzakken mogen halen. Oogsten is beter gezegd. De blije oogjes als ze weer een aardappel in de grond gevonden hebben en die triomfantelijk omhoog steken: "kijk eens oma, nog één!". Weten zij veel dat het kinderarbeid is... 😁

Aardappels doen groeien in zakken. De aardappel kweekzak. Gooi die woorden maar eens in een zoekmachine en wees verbaasd. Simpele (en vooral goedkope) sterke zakken in allerlei maten waar je heel makkelijk aardappelen in kan kweken. Al wat je nodig hebt is (slechts!) een halve vierkante meter in de buitenlucht. Een mini balkonnetje aan een appartement is al ruim voldoende. Als je een tuin hebt kan je natuurlijk méér doen dan één zak zetten: wat dacht je ervan een rijtje van die zakken te zetten zowel in de tuin langs de gazon als op je terras bijvoorbeeld?

Kennis en een extra budget heb je er in elk geval niet voor nodig. Je vult de zak met een laag van 10 à 15cm grond, waar je de aardappelen in duwt die al aan het schieten zijn en als het loof ervan zo'n 20cm groot geworden is, leg je er weer een laag van 10cm grond op. En dat herhaal je tot je bijna aan de rand van de zak bent. Oogsten doe je als het loof vergeeld en dor geworden is. Klaar. Graven en eten! 👍

Ja, zo eenvoudig is het echt. Die zakken zijn een gewéldige uitvinding en wat je zelf kweekt smaakt eens zo goed (en is vrij van opgespoten rommel). Ja, natuurlijk, je kan er in tuincentra "pootgoed" voor gaan kopen en dat in de grond duwen, je hebt dan erg veel keuze in verschillende rassen en smaken. En ja, je kan daar "speciale grond" voor aanschaffen in zakken en helemaal onderin eerst een laagje stro leggen en nog van die techniekjes. Die niet noodzakelijk zijn. Zonder werkt het ook. En wat soorten aardappelen betreft: Je kan ook enkele van je in de winkel gekochte laten liggen (gebruik daar dan de kleinste voor) en wachten tot ze beginnen schieten. En dan duw je die de grond in. Afhankelijk van de soort aardappel heb je oogst na 90 à 120 dagen. Zorg dat de regen aan de aardappels kan, of geef ze water (op je balkon bijvoorbeeld).

Bekijk het zo: de prijs van aardappelen in de winkel gaat in verontrustend stijgende lijn. En voor minder dan drie euro heb je al enkele kweekzakken (ok, ze komen dan wel van bij Temu uit China), maar de opbrengst ervan is een groot veelvoud. Twee kleine aardappeltjes die al aan het schieten zijn, leveren je na een paar maand in hun zak méér dan een kilo oogst. En het kost je buiten de zakken enkel wat grond, regenwater en liefdevolle aandacht... Gegarandeerd zitten er dan tussen je lekkere trofeeën ook hele kleine aardappeltjes, te klein om te eten, maar die zijn dan weer de perfecte start van je volgende patattenzak. Bingo! Je budget en je smaakpapillen zullen je dankbaar zijn.

Als je het geluk hebt al een moestuintje te hebben, is het een mooie aanvulling. Sterker nog, als je die zakken op een rijtje zet is het een stevige afbakening tussen twee percelen, die nog opbrengt ook. En met die extra ruimte krijg je de gelegenheid om te experimenteren. Kweek zo verschillende rassen, zodat je na enkele seizoenen goed weet welke aardappelen je het lekkerst vind en dus daar meer zakken van gaat zetten. Zo kan je ook je seizoenen oprekken. Op verschillende momenten in het jaar kan je zakken opstarten en zo ook verschillende oogstmomenten hebben. Aan jou de keuze.

Wij genieten alvast van onze oogst en van de pretlichtjes in de ogen van onze twee kleine helpers die maar wat graag met hun handen in die zakken naar trofeeën graven...

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi