Krijg nu wat... is klimop ook al een wasmiddel? Yep. Zoek maar op. In de bladeren van klimop zit saponine. En dat is een stofje dat men ook wel "zeep" noemt. En omdat we hier bij PrepTalk nogal tuk zijn op zelfvoorziening, goed, eenvoudig en budgetvriendelijk, vonden we dat dat lieve plantje wel wat meer aandacht verdient dan de begroeiing te zijn van tuinafscheidingen, gevels en bomen. Maar, Klimop is toch groen en dat geeft toch af, juist? Ja, dat klopt, doch slechts voor een stukje, dus even je aandacht erbij houden hoe je het gebruikt: Stap één: ga op zoek naar een fijnmazig zakje, zo eentje waar je je groenten in kan doen bij de supermarkt. Hoe fijner de mazen, hoe beter. Dat wil zeggen dat een zakje in katoen ook goed is. Als het maar goed afsluit en als de mazen in de stof maar fijn genoeg zijn. Stap twee: oogst klimop. Een handvol bladeren, vers geplukt en in stukjes gescheurd of geknipt. Die doe je in het zakje en je zorgt ervoor dat dat zakje goed gesloten is, dat de stukjes klimop er niet uit kunnen tijdens het wassen. Stap drie: doe het zakje bij je was in de machine. Klaar. Na de was het zakje legen in je vuilbak en even goed uitspoelen om de resten klimop te verwijderen en het zakje is klaar voor hergebruik. Ja, zo simpel is het. Eenvoud uit de natuur, goed voor je budget, leve de klimop! En ja, toch even opletten: Als er stukjes (schilfers, splinters) klimop uit het zakje komen tijdens de was en je hebt een witte was, dan kunnen er kleine groene stipjes, vlekjes, op je was zijn. Dat wil je natuurlijk niet. Doe je het zakje bij de bonte was, zal je daar niets van merken. Als je echter een zakje met heel fijne mazen gebruikt dat heel goed afgesloten is, kan je het ook voor de witte was gebruiken. Het gaat erom dat de stukjes klimop zelf niet in aanraking komen met je wasgoed maar goed in het zakje blijven. Wij hebben dat uitgebreid getest en zijn er tevreden van. En op de oude witte werk t-shirts die we voor het werken in de tuin gebruiken maakt het ons niet uit dat we zo een ruw zakje voor groenten van de Colruyt gebruiken dat niet perfect afsluit. De was komt proper uit de machine en dat is wat we willen. Vind je het fijn om toch een geurtje aan je was toe te voegen, kan je aan de slag met de wasverzachters. Kijk daarvoor op deze blog van onze PrepTalk. Nogmaals: we gaan voor zelfzorg, eenvoud, budgetvriendelijk, vrij van chemie en "hulpstoffen" en, vooral, van jezelf houden en dus goed voor jezelf zorgen.
Succes! PrepTalk Wouter en Mepi
0 Opmerkingen
Je was buiten in de zon hangen en dan een half uurtje later weer kurkdroog binnenhalen. Nu kan het niet meer, oktober is in volle gang. Typisch iets voor midzomer, denken we dan. Het gevoel en de geur die zongedroogde was heeft, is toch iets speciaals. Klopt, handdoeken kan je bijna kraken, zo hard kunnen ze soms zijn, maar dat heeft voor sommige mensen net dàt extra. Dekbedden, lakens en T-shirts bijvoorbeeld vinden wij twee béter zo... En gelukkig is dat niet voor iedereen zo. Ik zie het gezicht van sommige van onze kennissen al scheef trekken bij het idee... Andere kledingstukken willen wij dan weer wat "zachter" aanvoelen. Je hebt het door: deze post gaat over wasverzachters. In onze eerste post van de blog hadden we het over wasmiddelen. Heel eenvoudig en goedkoop je eigen wasmiddel maken. Dat kan dan als basis dienen voor een hoop "speciale" versies ervan. De essentie van die post was duidelijk: eenvoudig, goedkoop en werkt evengoed. En nu we het toch over zachtmakers gaan hebben: met het zelfgemaakte wasmiddel uit de eerste blogpost is je was minder hard (!) als je ze laat drogen in zon en wind. Nóg een voordeel. Met deze post borduren we wat verder op dit thema met de wasverzachters. En we gaan op dezelfde trend door: ken jij de prijs per beurt van een dosis wasverzachter? En doe jij de "aanbevolen hoeveelheid" in je wasmachine, of schenk je "een geut"? Even opzoeken bij consumentenorganisaties leert dat de gemiddelde gebruiker een veel grotere dosis gebruikt dan voorgeschreven door de fabrikant. Redenen genoeg dus om even na te gaan of je ook de wasverzachter zélf kan maken en zo extra goed voor je budget kan zorgen. Eenvoud. Misschien is het je intussen duidelijk geworden: als het niet eenvoudig is, willen we het niet weten. Dan begint geen kip eraan. Gelukkig geldt het ook voor de wasverzachter: er is een héél eenvoudig en goedkoop alternatief voor de supermarkt-versies ervan. Aan de slag: je doet een liter azijn in een grote glazen pot. Daarbij doe je 1 citroenschil, 1 appelsienschil, enkele kruidnagels, wat rozemarijn en wat tijm. Goed mengen. Doe daar weer een liter azijn bij. Laat minstens 2 weken staan. Liever 4 weken. Zeef het mengsel en doe het in een goed afsluitbare glazen pot. Voeg er 10 à 20 druppels van je favoriete etherische olie bij, goed mengen. Klaar. Citrus Azijn Je hebt met bovenstaande recept citrusazijn gemaakt. Je zal merken dat na twee à drie weken de azijngeur verdwijnt. Het resultaat is het basismengsel om nog veel méér schoonmaakproducten te maken en is op zich al perfect geschikt als wasverzachter. De kruiden bepaal je naar eigen smaak en geur. Een andere combinatie is bijvoorbeeld limoenschil met tijm of een grapefruit schil met pepermunt. Jouw keuze, jouw creativiteit, jouw geurtjes. En wat de schillen betreft: je kan "in het seizoen" wat schillen bewaren door ze in een zakje in de diepvries te leggen, zo heb je steeds voorraad van je favoriete schillen voor in je azijn mengsel tegen de tijd dat je weer een fles wasverzachter gaat maken. Dit recept is niet het enige. Maar wel eenvoudig. Er zijn méér manieren om heel goedkoop zélf goeie wasverzachter te maken, gooi gewoon wat zoektermen het web op en kies het recept dat je het beste ligt. De citrus azijn gebruiken we zelf ook en we zijn er best tevreden van. Zelf aan de slag gaan met al dit soort dingen is méér dan enkel wat voor je budget zorgen, het is voor ons ook een bron van vreugde. Zélf dingen maken, creatief bezig zijn. En al wat je in vreugde doet, is zelfzorg. Vreugde is één van de vele paden naar geluk en naar een mooiere, betere toekomst voor jezelf.
Succes! PrepTalk Wouter en Mepi De magisch kleuren van het najaar zijn er weer. genieten van al dat moois is nu volop aan de orde. Even met jezelf op een bankje gaan zitten en dat moois over je laten komen. Samen met al dat moois voor de ogen in dit seizoen is er ook al dat moois voor je maag. Ze vallen... de kastanjes... een van de prachtige vormen waarin dit heerlijke oogst seizoen ons verwent. En de tamme kastanjes zijn heerlijk om in vele vormen te eten, maar wist je dat je ook met de wilde of paardenkastanjes wat kan doen? En dat dat (wéér) uitermate goed is voor je budget? In de wilde kastanje zit een stofje dat saponine heet. In gewone taal "zeepstof". Dat kan je er uithalen door de kastanje simpelweg te laten weken in water. En jij beslist zélf of je er veel of weinig werk aan wil hebben... Lees verder en wees verbaasd over de eenvoud: Het eenvoudigste en goedkoopste wasmiddel: Vind 4 paardenkastanjes en hak ze elk in vier stukken. Doe ze in een pot en doe er een liter water bij. Laat 24 uur staan. Zeef het vocht. Klaar. Je hebt (geurloos) wasmiddel! Vul je wasbolletje zoals gewoonlijk met het gezeefde vocht en wassen maar! Wil je het nog sneller? Kan ook. Doe dan de kastanjes in een blender en hak ze fijn. Doe ze dan in je pot, giet er de liter water op, schudden en na een kwartiertje heb je je wasmiddel al! Wel goed zeven want je wil de brokjes en stukjes niet in je was en leidingen hebben. Klinkt (weer) erg eenvoudig hé. Juist. Dat is het ook. En goedkoop. Zéker. We horen je al denken: Wat zijn de nadelen? Eén hebben we zelf ondervonden: kastanjes vallen enkel in dit seizoen... Nee toch! Dit wasmiddel bewaart geen maanden. Als je je liter opgebruikt hebt, vul je de pot nog eens bij met wéér een liter, weer even schudden, klaar. na die tweede beurt is de saponine wel bijna op. Het feit dat dit wasmiddel geurloos is, is voor velen een voordeel. Als je echter die droomgeurtjes van wasmiddelen uit de supermarkt gewend bent, kan je in het gezeefde vocht wat druppeltjes van je favoriete etherische olie doen. Mengen, klaar. Durf je? De échte vraag is natuurlijk of dat je dit durft doen in je gezin, in deze maatschappij. Heb je het lef in te gaan tegen wat de kranten, magazines en TV je willen doen geloven? Zij brengen immers enkel wat hun adverteerders willen dat ze brengen. Wiens brood met eet, diens woord men spreekt. Eerlijk: in welke krant of tijdschrift heb je dit recept al op de voorpagina zien staan ten voordele van hun lezers? Durf gezond-kritisch te zijn voor al wat je leest, hoort en ziet. En stel jezelf voortdurend de vraag: "is dat wel zo?". Ook met wat je hier leest. Geloof ons vooral niet, probeer het gewoon zelf uit. Wij beweren niet dat we de waarheid in pacht hebben, wij brengen jou enkel onze waarheid, onze mening. En alle meningen mogen er zijn, het zijn tenslotte alleen maar meningen. En die zeggen enkel iets over de persoon die de mening uit, niets over een ander. Nog van da!
Eenvoud, dat vinden wij belangrijk. Als een recept leest als een wetenschappelijk artikel hoeft het voor ons niet. En als je er de Lotto voor moet gewonnen hebben om het te kunnen klaarmaken met een hoop toestellen of speciale ingrediënten ook niet. Wij van PrepTalk gaan voor eenvoud en budgetvriendelijkheid. Ook al beweren de grote marketingmachines van de wasmiddelbedrijven wat anders. Je mag dus nóg eenvoudige en goedkope wasmiddelen van ons verwachten in deze blog. Abonneer je daarom gratis op updates. De herfst heeft zich aangekondigd. De temperatuur zakt wat, er zijn nog wat heerlijke warme dagen, maar je voelt dat de kern van de zomer achter ons ligt voor dit jaar. 's Ochtends en 's avonds voel je dat, het wordt wat frisser. Het mooie aan deze tijd van het jaar vinden we de kleuren. De zon kleurt wat warmer, de bomen beginnen hun blad wat goudgele tinten te geven, een extra aanleiding om van de natuur te genieten. Zonnestralen Voor ons is dit de tijd van het jaar om nog eens wat extra zon op te doen voor de winter gaat inzetten. Heerlijk liggen zonnen en genieten van die weldaad. Onze favoriete plek om dat te doen is een sauna. Op de ligweide. De laatste keer dat we zo aan het genieten waren, bracht het idee even op te zoeken waar die zon toch zoal goed voor is. Wow! Wij nóg enthousiaster. Lees even mee: Ziekenhuizen hadden vroeger "zonnedaken". Voor "heliotherapie". Men wist dat direct zonnelicht op de huid vele voordelen had. De huid zet immers die zonne-energie om in (onder andere) vitamine D en serotonine; je slaapkwaliteit gaat er op vooruit door het effect op je biologische klok; je immuunsysteem krijgt er een boost door; bij eczeem, acne en psoriasis verminderen de symptomen, je stemming gaat er op vooruit, je bloeddruk kan er door verlagen, allemaal mooi meegenomen. En verder lazen we "ga met gezond verstand in de zon liggen": alles met mate. Uiteraard, zeggen we dan. Te veel is te veel. En wat lazen we ook? Dat het smeren van zonnecrèmes al die voordelen vermindert of zelfs teniet doet. Je blokkeert daarmee de interactie tussen je huid en de zon. Wat nu? Wij verder op zoek naar hoe dat dat zit, want we vroegen ons af hoe dat dat dan ging toen er nog geen zonnecrèmes verkocht werden. De gebrilde mens Onze nieuwsgierigheid trok verklaringen aan die onder andere wezen naar het gebruik van zonnebrillen. Gooi eens in zoekmachines of een AI site de woorden "nadelen van zonnebrillen" en wees verbaasd. Even kort door de bocht: draag die dingen enkel als het noodzakelijk is, je doet je hele zelf, je lichaam, je huid, je ogen, je gemoed een plezier door zo weinig mogelijk zonnebrillen te dragen. En dit geldt vooral voor kinderen. Veel blootstelling aan natuurlijk licht (lees: veel buiten spelen) kan de kans op bijziendheid bij kids verkleinen (!). Sterker nog: er wordt gesuggereerd dat direct zonlicht via je ogen aan de hersenen een signaal geeft, dat de hersenen vertalen in een opdracht naar je huid om zichzelf te beschermen tegen zonnebrand. Kort door de bocht vertaald: door het dragen van een zonnebril ga je je sneller verbranden in de zon. Zelfzorg De natuur is er om de mens te ondersteunen in wat die hier als ziel komt doen. De zon is daar deel van en is de grootste bron van energie die er bestaat voor de mens. Miljoenen jaren heeft die zon enkel maar goeds gebracht voor onze planeet, voor planten, dieren en de mens. Diezelfde mens gaf er zelfs een medische naam aan: "heliotherapie". Wat dacht je? Verdwenen. En de laatste 70 jaar zouden we blijkbaar ons ineens tegen de zon moeten beschermen? Klinkt nogal vreemd in onze oren. Als jonge kinderen herinneren we ons dat eind de jaren '60 er ineens zonnecrème moest gesmeerd worden toen we voor de jaarlijkse vakantie aan de kust waren. En de hoogste bescherming was toen factor 4. Geen van ons herinneren we pijnlijke zonnebrand situaties van vóór die tijd. Zelfzorg is ook dat: maak gebruik van wat de natuur (in dit geval de zon) je geeft: sterker immuunsysteem, beter gevoel, sterkere botten (vit. D), gezondere huid, lagere bloeddruk, etc. En laat die zon haar werk doen door ze toe te laten. Stel je dus de vraag waarom je een zonnebril draagt en waarom je smeert. Of sterker nog: waarom wil je je kinderen insmeren en zet je ze een zonnebril op? Gebruik je gezond verstand en geniet van de zon "met mate". Ga niet zomaar uren liggen bakken als je dat niet gewend bent. Ook je lichaam mag een tijd krijgen om te wennen aan een nieuwe gewoonte (bijvoorbeeld niet meer smeren en zonnebril). Ook dat is zelfzorg. Maar natuurlijk En oh ja, een voordeel dat we nog niet genoemd hebben, bovenop al degene die je kan vinden als je er naar zoekt: de zon is ons gegeven. Gratis. Bedenk even wat een flesje vitamine D, een doosje serotonine pillen, bloeddrukverlagers, immuunsysteem versterkende middelen en al die soorten zalfjes en smeersels kosten... Geniet. Dat is de essentie. Ook van de zon.
Het ga je goed! PrepTalk Wouter en Mepi Dat krijg je ervan als Antwerpenaar... je partner uit de Efteling ontvoeren... wat ligt er dan op je bord? Patatjes of aardappelen? En in het begin geamuseerde blikken als je het over een "tas" koffie hebt. Mooi toch, die verschillen in taal? Vooral grappig als er kleinkinderen op bezoek komen. Ze kijken dan vreemd op als opa in het Antwerps begint te praten. Het is vooral grappig als ze eens terug thuis zijn. De verbaasde opmerkingen van hun ouders als die twee hummeltjes daar vrolijk "De Paterkesdans" van Katastroof meezingen. Yes! Cultuur! En het wordt helemaal goed als die kleintjes (2 en 4) eens op bezoek zijn en mee de aardappelen uit de patattenzakken mogen halen. Oogsten is beter gezegd. De blije oogjes als ze weer een aardappel in de grond gevonden hebben en die triomfantelijk omhoog steken: "kijk eens oma, nog één!". Weten zij veel dat het kinderarbeid is... 😁 Aardappels doen groeien in zakken. De aardappel kweekzak. Gooi die woorden maar eens in een zoekmachine en wees verbaasd. Simpele (en vooral goedkope) sterke zakken in allerlei maten waar je heel makkelijk aardappelen in kan kweken. Al wat je nodig hebt is (slechts!) een halve vierkante meter in de buitenlucht. Een mini balkonnetje aan een appartement is al ruim voldoende. Als je een tuin hebt kan je natuurlijk méér doen dan één zak zetten: wat dacht je ervan een rijtje van die zakken te zetten zowel in de tuin langs de gazon als op je terras bijvoorbeeld? Kennis en een extra budget heb je er in elk geval niet voor nodig. Je vult de zak met een laag van 10 à 15cm grond, waar je de aardappelen in duwt die al aan het schieten zijn en als het loof ervan zo'n 20cm groot geworden is, leg je er weer een laag van 10cm grond op. En dat herhaal je tot je bijna aan de rand van de zak bent. Oogsten doe je als het loof vergeeld en dor geworden is. Klaar. Graven en eten! 👍 Ja, zo eenvoudig is het echt. Die zakken zijn een gewéldige uitvinding en wat je zelf kweekt smaakt eens zo goed (en is vrij van opgespoten rommel). Ja, natuurlijk, je kan er in tuincentra "pootgoed" voor gaan kopen en dat in de grond duwen, je hebt dan erg veel keuze in verschillende rassen en smaken. En ja, je kan daar "speciale grond" voor aanschaffen in zakken en helemaal onderin eerst een laagje stro leggen en nog van die techniekjes. Die niet noodzakelijk zijn. Zonder werkt het ook. En wat soorten aardappelen betreft: Je kan ook enkele van je in de winkel gekochte laten liggen (gebruik daar dan de kleinste voor) en wachten tot ze beginnen schieten. En dan duw je die de grond in. Afhankelijk van de soort aardappel heb je oogst na 90 à 120 dagen. Zorg dat de regen aan de aardappels kan, of geef ze water (op je balkon bijvoorbeeld). Bekijk het zo: de prijs van aardappelen in de winkel gaat in verontrustend stijgende lijn. En voor minder dan drie euro heb je al enkele kweekzakken (ok, ze komen dan wel van bij Temu uit China), maar de opbrengst ervan is een groot veelvoud. Twee kleine aardappeltjes die al aan het schieten zijn, leveren je na een paar maand in hun zak méér dan een kilo oogst. En het kost je buiten de zakken enkel wat grond, regenwater en liefdevolle aandacht... Gegarandeerd zitten er dan tussen je lekkere trofeeën ook hele kleine aardappeltjes, te klein om te eten, maar die zijn dan weer de perfecte start van je volgende patattenzak. Bingo! Je budget en je smaakpapillen zullen je dankbaar zijn. Als je het geluk hebt al een moestuintje te hebben, is het een mooie aanvulling. Sterker nog, als je die zakken op een rijtje zet is het een stevige afbakening tussen twee percelen, die nog opbrengt ook. En met die extra ruimte krijg je de gelegenheid om te experimenteren. Kweek zo verschillende rassen, zodat je na enkele seizoenen goed weet welke aardappelen je het lekkerst vind en dus daar meer zakken van gaat zetten. Zo kan je ook je seizoenen oprekken. Op verschillende momenten in het jaar kan je zakken opstarten en zo ook verschillende oogstmomenten hebben. Aan jou de keuze. Wij genieten alvast van onze oogst en van de pretlichtjes in de ogen van onze twee kleine helpers die maar wat graag met hun handen in die zakken naar trofeeën graven...
Warme groet, PrepTalk Wouter en Mepi |
PrepTalk
Over goed voor jezelf zorgen in een polariserende maatschappij. Archieven
Categorieën
Alles
|