Stel je hebt een 12 jarige thuis rond lopen die behoorlijk bij de pinken is. Stel je kiddo zegt dat het op school gehoord heeft van iemand dat ze aan het preppen zijn. En je krijgt de vraag wat het eigenlijk is. Daar hebben we bij PrepTalk even over nagedacht. Geniet van het gesprek.

Hey mam, wat is preppen?
Goeie vraag, schat, waar heb je dat woord gehoord?
Tijdens de middagpauze, Paulien zei dat ze thuis gaan preppen.
En wat zei ze daar nog over?
Dat was raar, want ze zei dat ze dat eigenlijk niet mocht zeggen, maar dat ze me wel vertrouwde dat ik het wist. Dus ze preppen daar maar ik mag het niet weten.

Wel, lieve schat, bij preppen bereiden mensen zich voor op noodsituaties. Dat wil zeggen dat ze er rekening mee houden dat er grote veranderingen kunnen gebeuren, zoals een natuurramp of een grote  stroomstoring. En er zijn twee redenen waarom die zich willen voorbereiden. 
De eerste is omdat ze de overheid en de politiekers er niet meer in vertrouwen dat die er voor kunnen zorgen dat alles goed blijft gaan. Die mensen willen hun gezin veilig en gezond houden zonder daarvoor te moeten rekenen op anderen. De tweede reden is om te hebben wat je nodig hebt om te kunnen leven als het toch zou misgaan. Zulke mensen noemt men preppers.
Een voordeel is wel dat je daarmee leert vooruit te denken en te plannen.

OK, cool. En wat moet je dan doen als prepper?

Eerst ga je bedenken wat er kan gebeuren waar je woont. Kunnen het overstromingen zijn, aardbevingen of iets anders? Dan maak je een plan. Je beslist wat je gaat doen als er wat ergs gebeurt. Waar ga je naartoe als je niet naar je eigen huis kan? Wie ga je bellen?

Ola, mam, maar je zei dat ook de stroom dan kan uitvallen. Dan kan je toch ook niet meer bellen of je gsm opladen? Hoe zit dat dan?

Mooi zo, je stelt de juiste vragen lieve schat, je bent eigenlijk al gestart met preppen. Alles begint met je verstand te gebruiken en net zoals jij nu de juiste vragen te stellen en daar een antwoord op te zoeken.
Een belangrijke stap is het verzamelen van een aantal basis dingen. Ten eerste is dat water. Je hebt minstens 1 liter per persoon per dag drinkbaar water nodig. Beginnende preppers zorgen dus voor een voorraad van minstens 3 dagen voor het hele gezin. Reken maar uit. Dan zorg je ook voor eten. Voedsel. Je haalt een voorraad in huis van zaken die langer goed blijven. Eten in blik bijvoorbeeld of ontbijtgranen of droog fruit.

Ah jaa, is dat waarom tante Jolien zoveel glazen potten met eten in haar kelder heeft staan? Is zij ook aan het preppen?

Slim bedacht! Vroeger waren er geen diepvriezers en gebruikten mensen andere manieren om eten langer te bewaren. Ik weet niet of tante Jolien ook bewust aan het preppen is, maar wat zij doet is in elk geval wel iets waar gevorderde preppers volop mee bezig zijn. Eten dat je op die manier klaarmaakt bewaart minstens even lang als in een diepvriezer en je hebt er geen elektriciteit voor nodig om het te bewaren.

Okee, ik ga haar dat vragen. En wat nog, mam?

Preppers zorgen er ook voor dat ze wat extra spullen in huis hebben zoals een zaklamp, reserve batterijen en wat gereedschap om kleine herstellingen te doen. Sommigen hebben een kleine draagbare radio met batterij die je kan opladen door die op te winden. Zo kunnen ze dan als er geen elektriciteit is naar het nieuws luisteren. Anderen vinden dan weer dat je het nieuws niet kan vertrouwen.

Vertrouw jij het nieuws mam?

Neen. Al lang niet meer. Bij alles wat ze zeggen stel ik me de vraag "is dat wel zo?" Je hoort de laatste jaren alleen maar één kant van het verhaal. Ze praten altijd goed wat de regering doet, ook al zijn het slechte beslissingen die ze nemen.

Weet je nog enkele jaren terug dat je opa niet mocht gaan bezoeken in het tehuis? En dat hij daar helemaal alleen gestorven is? En nu blijkt dat allemaal niet nodig geweest te zijn. En sommigen zeggen zelfs dat de regering dat op voorhand wist dat die mondmaskers en die lockdowns niet zouden helpen.

Neen dus, ik vertrouw journalisten niet meer. Ze zouden kritisch moeten zijn voor de overheid. En dat is al lang niet meer zo. Ik vind het een schande dat die ministers gewoon blijven slechte beslissingen nemen en dan nog mogen voortdoen ook, ondanks de uitslag van de verkiezingen. Maar ik wijk af van het onderwerp.

Je bent precies boos, mam.

Ja, dat is ook zo. Goed dat je het opmerkt. Dank je. Ik herpak mezelf even.

Laat ik wat verder uitleg geven over dat preppen, ik vind het wel plezant dat je het gevraagd hebt. Er zijn nog wel wat spullen die je als prepper extra in huis haalt. Een goed gevuld apothekerskastje bijvoorbeeld. En daar hoort dan een eerste hulp kit bij. EHBO noemen ze dat. Eerste Hulp Bij Ongevallen. Met daarin verbanden, ontsmettingsmiddelen en medicijnen die je nodig zou kunnen hebben om elkaar te verzorgen als er wat mis is gegaan. En uiteraard extra kleding. Bedenk als de elektriciteit uitvalt dat je dan je broeken met de hand zal moeten wassen. Dus ook je onderbroeken.

Ow, shit!

Ja, ook dat!

En daar stopt het niet mee, meisje. Preppers zorgen ervoor dat ze veel dingen kunnen. Ze gaan dus leren hoe iemand te verzorgen bij een ongevalletje, hoe je veilig een vuurtje kan maken, hoe je op dat vuurtje kan eten klaarmaken, dingen herstellen. De echte preppers gaan zelfs hun eigen eten kweken. Een groententuintje, sommigen hebben zelfs een echte serre. Ze kweken kippen voor de eieren en het vlees.

Hà! Zelf eten koken kan ik al. Dus ook voor preppen is het goed dat ik bij de scouts ben?

Ja hoor, daar leer je je plan trekken. Maar het belangrijkste is dat je je er amuseert hé.

Vet. Dat doe ik zeker. Zeg, slachten die dan hun eigen beesten ook om op te eten?

Sommigen kunnen dat, ja. Maar ja, niet iedereen heeft de ruimte of de kennis om dat allemaal zelf te doen. Dus het is ook belangrijk dat je mensen kent die je vertrouwt en waar je mee kan samenwerken als het nodig is. Dat heet "een netwerk bouwen". Zo heb je dan een grotere kans om geholpen te worden als het nodig is.

Klinkt wel ingewikkeld hoor. En zoveel om doen.

Dat is ook zo, lieve schat. Preppen ga je maar doen als je echt vind dat het nodig is. En het gaat niet over bang zijn dàt er wat gebeurt; het gaat over slim zijn àls het gebeurt. En daarom zorgen preppers er ook voor dat er dingen bij zijn om te doen die je plezant vind, zoals boeken of spelletjes. Want ontspannen is een noodzakelijk onderdeel van je leven als mens.

Wist ik al. Ik ga nog wat gamen.

Goed zo, schat. Amuseer je!

Interesse in hoe je er zelf aan begint? Kijk hier voor onze workshops rond zelfvoorziening.

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Hergebruik van materialen en voorwerpen, daar zijn we bij PrepTalk grote fan van. Langsgaan in de kringloopwinkel is dan ook iets dat we graag doen. En zo veel mogelijk recupereren. Een oud kastje wordt een plantenbak bijvoorbeeld. Lege confituurpotten worden weer gevuld, je kent dat wel. En uitgebroken of overschotten van klinkers kunnen ideaal dienen als stevige stenen in een gemetst muurtje voor een groentebak in je tuin. De tweedehands websites staan er vol van.

Wist je dat je met overschotten elektriciteitsdraad ook wat kan? Toch zeker als je van plantjes en lekkere groenten houdt. Van de koperdraad kan je antennes maken om de planten/groenten/bloemen in je tuin of op je terras een boost te geven qua gezondheid en opbrengst. Elektrocultuur heet dat.

Door de elektriciteitsdraad op een bepaalde manier te plooien, maak je er een antenne van die een miniem stukje energie opvangt en de aarde in geleidt. Dat kleine beetje energie is nét perfect geschikt om je groenten gezonder te doen zijn, een grotere opbrengst te laten geven, kortom: voordeel op alle vlak. Toeval bestaat niet, zeggen wij dan, moeder natuur heeft dat goed geregeld. Je kan het verschil tussen mét antenne en zonder antenne duidelijk zien in je moestuin, bloempot, plantenbak of boomgaard.

En het hoeft allemaal niet zo groot te zijn. In onze woonkamer staat een gewone bloempot met basilicum erin. Sedert we daar een (kleine) elektrocultuur antenne naast gestoken hebben, heeft die dubbele opbrengst, groter en glanzender blad en, sterker nog, staat al méér dan twee jaar gezond in dezelfde pot. Dàt lukte ons vroeger niet met die potjes die we bij de supermarkt kochten. Nu wel. Dankjewel, antenne!

Wat is dat dan, zo een antenne? Wel, gooi de woorden "antenne elektrocultuur" even in een zoekmachine en je weet het. Er zijn veel verschillende modellen, maar ook de eenvoudige doen hun werk. En die kan je makkelijk zelf maken.

Hoe maak je die zelf? Bij deze een recept voor een klein model, eenvoudige vorm:

• Vind ongeveer 50cm recup stijve elektriciteitsdraad (VOB type noemen ze dat in de winkel)
  
• Haal de plastiek eraf ("strippen")
  
• Plooi de draad in een spiraalvorm en zorg voor een recht stuk van 5cm onderaan (om de grond in te steken)
• klaar

Klinkt weer te eenvoudig? Tja. Wij bij PrepTalk houden van feiten...

En natuurlijk zijn er een hoop varianten op dit "basismodel". Wil je een antenne die wat meer stevigheid heeft, dan twist je de draad eerst dubbel, voor je die in model plooit. Vraagt wel iets meer dan dubbel de hoeveelheid, maar is wel een pak steviger. Wil je een groter model, kan je aan de slag met voorgevormde kegels (vind je in winkels of je maakt die zelf uit stevig karton) en gebruik je die als vorm om de spiraal te bekomen. Of je wind een koperdraad om een oud stuk bezemsteel (30cm is al ruim voldoende) en het uiteinde plooi je dan tot spiraal. het andere eind van de stok (met een stukje koperdraad dat er onderuit steekt) gaat dan de grond in. Succes verzekerd!

Je vind nogal wat uitleg hierover op het internet. Sommigen beweren dat je draad van zuiver koper moet zijn. Anderen zeggen dat het een perfecte spiraal moet zijn. Nog ergens zeggen ze dat... wéér een "moet". Wij zijn erg tevreden met de resultaten van gewone 1,5mm² VOB elektriciteitsdraad, zelf geplooid, allesbehalve perfect in vorm, maar wél met veel enthousiasme, goesting en passie voor lekkere groenten gemaakt. En als je wil, geven we je de uitleg en kan je je antenne(s) hier zelf komen maken.

En daar gaat het om: goesting, passie, enthousiasme. Wéér een vorm van zelfzorg...

Moge jullie antennes de smaak en opbrengst van je plantjes een superboost geven!

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Olà! Gaan die van PrepTalk die kant op? Wel, beslis zélf na het lezen van deze post... en ja, het gaat over komkommers...

Wat is één van de beste cadeaus die je je darmgestel kan geven? Gefermenteerde voedingswaren. Supergezond, licht verteerbaar, tjokvol voeding, eigenlijk alleen maar goed nieuws. Maar ja, dat woord "fermenteren" roept bij velen vragen op. Beelden van gistende brouwsels dagen op en nogal wat mensen (zeg "stadskinderen") halen hun neus op bij die gedachte.

Tijd dus om die heksen-achtige beeldvorming naar het verleden te bannen. We gaan het hier hebben over iets (a) heel gezond en (b) heel eenvoudig klaar te maken. Volg je nog? Het heet "picklen". Of ook "snelle groente fermentaties" of, nog nauwkeuriger, "tsukemono". Lap, een duur woord.... Hoe zeg je? "Tsukemono". Dat woord komt uit het Japans. En wij hebben dat woord gehaald uit een boek dat zo heet, geschreven door een top chef kok. Wij noemen hem gewoon Peter en wij (en onze smaakpapillen en ingewanden) zijn dankbaar dat we hem kennen.

En wat heeft die komkommer er mee te maken? Wel, die snelle supergezonde én lekkere pickle is met een komkommer héél eenvoudig te maken. Ja, we zouden het klassieke voorbeeld kunnen geven van zuurkool. Alle bomma's en oma's hebben het wel eens gedaan met witte kool... Zuurkool is óók fermentatie, dus familie van de pickle, maar dan een langzame. Langzaam gefermenteerde witte kool met wat zout in een pot. Onze grootouders maakten dat allemaal zélf en van die potten stonden er dus een hoop in een of andere kelder of kast. En die zijn pas goed op smaak als ze minstens een half jaar gestaan hebben. Niet zo met deze hier: dat is een snelle pickle.

Om dit lekkere bijgerechtje te maken heb je nodig:

• Een komkommer (nee toch...)
• 70 cl sterke tamari (die lekkere glutenvrije sojasaus van bij de biowinkel)
  
• Een klein scheutje sesam olie (wij gaan voor de bio versie van Terrasana)
  
• (optioneel) wat gedroogd zeewier, ook te vinden in biowinkels

Toegegeven, we zijn met deze komkommer PrepTalk blogpost even niet bezig met "gratis" of "super goedkoop", maar uitsluitend met "heel lekker" en "supergezond". Leve de uitzondering...

Eerlijk is eerlijk, dit gerecht heeft wat neven effecten. In de eerste plaats ervaar je dat de komkommer in je mond niet meer als komkommer aanvoelt. Die voelt nu knapperig aan als je er in bijt. Die "kraakt" als het ware. En lekker! Je darmgestel gaat je dankbaar zijn en dat ga je ervaren de dag erna. De boel "normaliseert". We laten de details hier even achterwege, kwestie van bij het "lekker" gevoel te blijven.

Hoera! We hebben het deze keer eens niet gehad over preppen of gratis, maar uitsluitend over heel lekker en supergezond. Met dank uiteraard aan die lieve Peter die ons dit gerecht heeft leren kennen. Wij zijn inmiddels fan!

Smakelijk!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Leve de zon. In een eerdere post hadden we het daar al eens over en we kunnen het niet genoeg benadrukken. Nu verre overheden al een hele tijd geleden besloten hebben om het weer zodanig te beïnvloeden dat we meer wolken dan zon te zien krijgen (en hun dat ook goed lukt tegenwoordig), is het des te belangrijker te profiteren van de weinige winteruren dat we een zon zien.

Hoe?
Enkele tips: koffiepauze en lunch buiten houden, dan is er geen filterend glas tussen jou en de weldadige zonnestralen. Kan je tegen wat koude? Laat je jas even binnen en stroop je mouwen op. Sluit je ogen en kijk recht in de zon. Mooi moment ook om leuke herinneringen of plannen je gedachten te laten passeren. Eender wat, als het je maar een goed gevoel geeft.

Heliotherapie. ooit van gehoord? Een 100-tal jaren geleden een zeer populaire en goed werkende therapie, doch verguist door de grote farmaceutische industrie want zonder pillen of zalfjes. Ze bestaat nog, maar geeft geen omzet voor Big Pharma dus wordt bijna niet door artsen voorgeschreven, want die worden daar op aangesproken (lees: minder bonussen).

Heliotherapie houdt in dat je je lichaam blootstelt aan het volledige spectrum (!) zonlicht. Dus niet een zonnebank (= niet gezond). Je huid en je ogen blootstellen aan de zon maken dat je lichaam een hele hoop essentiële stofjes gaat maken, je immuunsysteem gaat boosten, je genezingsprocessen gaat versnellen, etc. En één van de meest belangrijke stofjes die je lichaam dan aanmaakt is Vitamine D. Helpt stevig bij die typische vermoeidheid in dit seizoen. En gooi die zonnebril weg want die doet het positief effect van de zon teniet. Voor wat ons betreft gebruik je een zonnebril enkel in de auto bij tegenlicht van de zon of 's nachts. Dan primeert immers de veiligheid.

Je ziet soms reclames voor skigebieden met schaars geklede dames die op een stretcher in de sneeuw liggen zonnen. Goed idee! Zonnen is in dit seizoen zowat het beste dat je voor lijf en leden kan doen. En je hoeft daarvoor niet naar skigebieden te gaan (duur en zo...), want dit kan je thuis ook. Makkelijker uiteraard als je een tuin hebt, maar op een terras kan je al veel. En neen, dat hoeft niet uren aan een stuk, je gevoel en gezond verstand erbij houden primeert. Al was het maar een keer per dag vijf minuutjes. Maakt een groot verschil qua gezondheid en welzijn.

Als je van sauna en wellness houdt, kies dan een zonnige dag uit en ga naar een groot wellness complex, waar je in je adams- of evakostuum een geweldige booster van vitamines kan liggen opdoen. Yep. Buiten. Als je dan net uit zo een opgietsessie komt en je dampt van de hitte, is zo even lekker (uit de wind) in de zon liggen een weldaad voor lichaam en geest. Is natuurlijk niet meer gratis, weten we, maar is toch het waard om te vermelden.

De voordelen van direct zonlicht zijn overvloedig en niet in een korte blogpost als deze te vatten, we kunnen het hier enkel zeer sterk aanbevelen. Als je daar mee wil over weten, zoek dan naar Heliotherapie, maar vermijdt bronnen die door Big Pharma gecontroleerd worden zoals Wikipedia of Facebook. Een goeie bron hiervoor is Dr. Dahhai op X. Hieronder geven we een aantal voor- en na foto's van patiënten met aandoeningen in het gezicht uit de wetenschappelijke studies met betrekking tot heliotherapie. In de studies wordt benadrukt dat het gaat over het "Full Spectrum" licht van de zon, dus NIET de zogenaamde commerciële vervangers zoals zonnebanken.

Kort samengevat en ja, we vallen bewust in herhaling: De zon is een van de grootste GRATIS weldaden voor jou en je lichaam. Op veel vlakken. Profiteer er zoveel mogelijk van, zeker in dit seizoen, het zal je deugd doen.

Van harte!

PrepTalk
Wouter en Mepi

In de blog over gratis wasmiddelen prezen we de wilde kastanje de hemel in. Een gratis wasmiddel. Yes. En wat blijkt? Ook de bio en farma industrie heeft de wilde kastanje al een hele tijd ontdekt (voorbeeld). Want er zitten wel meer interessante stofjes in die kastanje dan je op het eerste zicht zou vermoeden.

Waarom dan een blog hierover op PrepTalk? Omdat je zélf eenvoudig van wilde kastanje een zalf kan maken. Zónder daar een half fortuin te moeten voor uitgeven. Sterker nog: gratis.

Kastanjes en zalf? Hoe dan?
In kastanjes zitten stofjes die volgens verschillende bronnen goed zijn voor je bloedvaten. Volgens de niet geheel neutrale Wikipedia bevat de wilde (paarde)kastanje ondermeer aescinen, die een ondersteunende werking zouden hebben bij spataders. En dit keer geven we hen gelijk.
We schrijven "zouden hebben", want het is door Europa verboden te schrijven dat het wel degelijk zou werken, omdat er geen klassiek onderzoek naar gedaan werd door Big Pharma. Logisch. Met kastanjes valt geen poen te verdienen want daar kan je geen patent op nemen, dus zijn er geen onderzoeken naar.

Als je nieuwsgierig bent naar het effect, kan je vanuit entertainment standpunt natuurlijk even als leuk experiment het volgende proberen:

• ontdoe enkele kastanjes van hun schil en velletje
  
• dompel ze onder in water
  
• kook het geheel tot de kastanjes allemaal zacht zijn
  
• doe de zacht gekookte kastanjes in een blender tot je een vaste zachte zalf-achtige massa bekomt
  
• afkoelen
  
• klaar
  

Doe het zalfje in een afsluitbaar glazen potje en bewaar in de koelkast. Wil je weten hoe dat zalfje aanvoelt  (met name de plekken op je benen waar sommige aders prominent zich willen laten zien), smeer het dan drie keer per dag op. Inwrijven en laten intrekken. het droogt snel op.

Gebruik het als complementair aan (en ondersteunend van) wat je in de apotheken en biowinkels kan krijgen.

Een mooie toevoeging aan je eigen huisapotheek...

warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

2025 is begonnen, zoveel is duidelijk. Het belooft een jaar van veranderingen te worden. Véél veranderingen. Mooi zo.

Wij van PrepTalk hebben alvast de intentie om jou te blijven informeren over zelfvoorziening op alle vlakken. Budget, voeding, mentale weerbaarheid, financiën, aliens, liegende overheden, gratis schoonmaakmiddelen, we hebben een heel breed zichtveld. En neen, we hebben geen zin om mee te gaan in de woke-hype, voor ons is iedereen gelijkwaardig en kijken we eerder naar iemands gedrag en merites in plaats van naar kleur of voorvoegsel. Van zodra je respectvol met jezelf en met een ander kan omgaan en je je mening of gedragsregels niet gaat opdringen aan een ander, hebben wij een luisterend oor. Ook al knalt je mening. Die van ons knalt ook wel eens. En ja, 2025 belooft dat het gaat knallen.

Je hoort het wel meer bij mensen en publicaties die voorstander zijn van de vrijheid van meningsuiting: Wij zullen jouw recht om ons te beledigen blijven verdedigen. Want dàt is een van de kernwaarden van ons mens-zijn, van échte democratie: mogen onbeperkt zeggen wat je denkt. En wat ons betreft mag het in het curriculum van alle scholen ingeschreven worden: (a) leren je mening te uiten zonder dat het een oordeel hoeft te zijn en (b) leren luisteren om te begrijpen, om verbinding te creëren. Dus niet om te antwoorden, te repliceren of te polariseren. En ja, volgens ons is iemand die zich makkelijk beledigd voelt nog niet helemaal volwassen of die heeft last van het lange-tenen syndroom, of natuurlijk AAT (Acuut Aandacht Tekort).

Laten we dus bij deze ook een knaller(tje) lanceren: iedereen die vóór eind januari 2025 inschrijft voor één van onze workshops of cursussen krijgt 10% korting als je de code PREPTALK2025 opgeeft bij je reservatie.

Knal ideeën zijn er om te bespreken, te evalueren, te onderzoeken. Niet om ze op voorhand af te wijzen. Daarom bij deze wat knal-ideetjes. Heb je er zelf ook: zet ze gerust is de comments, vind je je beledigd door onze knal-ideetjes: neem het niet persoonlijk en kort je tenen wat in...

En zo zijn er nog tientallen. We laten het even aan jou om de lijst verder aan te vullen via de comments hieronder, wie weet komen we wel tot een nieuw programma van een nog op te richten beweging.

Van harte een vreugdevol, vredig, gelukkig, overvloedig en gezond 2025!

PrepTalk

Wouter en Mepi

Er gaat geen decennium voorbij in de laatste paar honderd jaar zonder dat er telkens wel een grote piek aanwezig was van verhalen over UFO's en aliens. Gezellig erover praten, fantaseren en een eind weg lullen zonder dat we er ook maar iets van weten. En alles wat we er over weten is "gazettepraat" (met dank aan bompa die me dit woord geleerd heeft 60 jaar geleden...) of film-fictie.

Of het nu waar is of niet is even minder relevant, het valt wel op dat die pieken steeds lijken samen te vallen met onfrisse zaken van een of andere overheid waarvan duidelijk de aandacht moet afgeleid worden.

Of we het nu willen geloven of niet, we leven in een maatschappij die voortdurend bestookt wordt met propaganda. Leg bijvoorbeeld alle uitspraken rond het noordpoolijs van de laatste vijftig jaar op een rijtje en er had al tien jaar geen ijs meer mogen liggen. Spijtig voor die angstverspreiders dat de feiten aangeven dat er dit jaar méér noordpoolijs ligt dan de laatste tien jaar. En dat, toeval of niet, de populatie ijsberen een stevige piek kent. Dankjewel, satelliet metingen en officiële rapporten daarover...

Maar goed, even terug naar aliens. De eminente wetenschapper Steven Hawkins had daarover een klaar standpunt: Het zou nogal getuigen van arrogantie als wij mensen gaan beweren dat we de énige bewuste soort zouden zijn in het heelal. Cijfermatig (statistisch) gezien zou het zelfs klinkklare onzin zijn (dat we alléén zouden zijn).

Even daar op voortborduren: En hoe komt het dan dat ze zich niet laten zien? Wel, gebruik even je gezond boerenverstand: Wezens die de mogelijkheden, kennis en technologie hebben om tot hier te komen door tijd en ruimte, gaan die zich tonen aan wezens die zich druk maken over koeien die scheten laten? Aan wezens die in alles angst en kwaad zien en ze dus zouden verwelkomen met wapens? Aan mensen waarvan sommige leiders vinden dat ze de natuur gaan redden door bomen te kappen? Aan mensen waarvan de leiders vinden dat oorlogje stoken belangrijker is dan over vrede praten? Eerlijk?

Heerlijk toch, zo een eind weg lullen zonder kennis van zaken. Doet deugd. Gewoon gezond verstand gebruiken is genoeg om dikwijls door te hebben dat ingewikkelde uitleg van al dan niet verkozen gezagsdragers enkel waard is om door te spoelen. Neen, niet met heerlijk lokaal gebrouwen vocht, maar met de "grote boodschap" knop op de bak achter de pot.

Dus ja, via deze omweg komen we weer op zelfzorg. Plezier maken is daar een onderdeel van. Dus hoera, er zijn aliens, bij deze zijn ze van harte uitgenodigd bij ons in de tuin. Van harte welkom! Niet dat ze een landingsbaan zullen nodig hebben, de video's die je van UFO's vind op YouTube laten zien dat ze méér kunnen. Oh ja, het ging terug over zelfzorg. Wat dacht je van deze: geloof niet zomaar alles wat je ziet, hoort of leest. Héél gezond. Dus ja, hoera, er zijn aliens, en ja, hoera, ze zijn slim genoeg om op afstand te blijven. Hoe gek ook, reden genoeg om daar een feestje rond te bouwen, we zitten nu toch in de feestperiode...

Laten we eerlijk zijn: we hebben veel redenen om feestjes te vieren. En afhankelijk van welke bril je opzet, heb je er méér of minder. De échte feestjes zijn degene die je voelt in je hart. Dat je leeft, dat je ademt, dat je mag genieten van die prachtige natuur, dat er van die gewéldige koeien zijn die veel scheten laten, maar ons heerlijke rauwe melk geven; dat er mensen zijn die van je houden (ook al besef je dat niet); dat we in een van de meest tolerante maatschappijen ter wereld leven; dat er nog rechtvaardige rechters bestaan; dat er hoe langer hoe meer klokkenluiders bestaan; dat de natuur je gratis wasmiddelen geeft; dat je enkel maar bloem en water nodig hebt om brood te maken; (de lijst is oneindig)...

Geef je creativiteit een boost en maak zelf eens een lijst van redenen om feestjes te bouwen: gegarandeerd gaat je humeur er op vooruit!

En, yep, daar tekenen we voor: plezier, geluk, gezondheid.

Warme groet,
PrepTalk

Wouter en Mepi

Wat héérlijk, die menselijke nieuwsgierigheid. Vragen blijven stellen, steeds maar blijven vragen stellen. We werden daar aan herinnerd door die twee schatten van kleinkinderen, aangekomen in de "waarom" fase. En dikwijls doen die vragen ons zélf even nadenken, we weten ook niet alles. Gelukkig maar.

Wat mooi is om zien, is hun reacties op onze antwoorden. Soms met een "ahaa!" want er werd ineens wat duidelijk, soms met een volgende "waarom?" (met name op het antwoord "dat weet ik ook niet").

Voeg daar het citaat van Einstein aan toe: "Ik ben niet heel slim, ik ben gewoon ontzettend nieuwsgierig." Juist. Nieuwsgierigheid is een van de beste eigenschappen die je kan hebben. Blijf vragen stellen. Altijd, overal. En laat dàt nu één van de funderingen zijn van échte wetenschappers. Die blijven vragen stellen, die blijven zichzelf de vraag stellen of hun theorieën en wat ze ontdekt hebben wel kloppen. Daarom nodigen ze ook anderen uit om hun onderzoek en ontdekkingen te verifiëren. Klopt het wel? Is een van hun meest gebruikte vragen. Tenminste, als het "echte" wetenschappers zijn.

Een van mijn proffen aan de unief lang geleden vertelde dat het begrip "wetenschappelijke consensus" een contradictio in terminis is. Wetenschappers doen per definitie niet aan "consensus". Ze doen aan verifieerbare feiten & metingen. Het gesprek dat daarop volgde leerde me dat waarheid graag bevraagd wordt, een leugen niet. Dat zet te denken aan wat de laatste vier jaar is gebeurd, waarin men geen vragen mocht stellen bij de beweringen van allerhande expert-wetenschappers die door de overheid, de TV en de kranten naar voren geschoven werden als de "énige bron van waarheid". Dat laatste bestaat immers niet. Vraag maar aan onafhankelijke (niet-gesubsidieerde) wetenschappers...

Verboden vragen.
Vragen stellen is goed, is gezond. Iedereen heeft de uitdrukking "een domme vraag bestaat niet" wel eens gehoord. Klopt. Maar blijkbaar vinden sommigen dat het niet OK is om bepaalde vragen te stellen.

Reden te meer om eens heerlijk gek te doen en een reeks vragen te zoeken die in deze categorie passen. En ja, bij deze nodigen we je uit om er extra vragen aan toe te voegen. We zijn benieuwd!

De lijst hierboven is samengesteld uit een bescheiden selectie van vele van dit soort vragenlijsten die op het wereldwijde web te vinden zijn. En is uiteraard slechts een heel klein topje van een gigantische ijsberg. Vanuit het idee dat geen enkele vraag een "domme" vraag is, dagen we jou uit om deze lijst te vervolledigen. Zet je vraag hieronder in de commentaar op deze post.

We wensen je toe dat je veel vragen en vraagtekens wil, kan en mag stellen bij alles wat je ziet en hoort. Besef dat in de loop van het jaar 2020 we haast ongemerkt in een informatie oorlog terecht gekomen zijn, waar we van de media en de overheid op vlak van volksgezondheid maar één soort berichten hoorden en waarbij vragen stellen haast verboden werd. Je werd neergezet als complotdenker als je nog maar uitleg vroeg naar de motivaties en onderbouw van sommige beslissingen en maatregelen.

En ja, spijtig genoeg duurt die informatie oorlog nog steeds voort. Gelukkig zijn er nog wetenschappers die niet betaald of gesponsord worden en die vrijuit hun kennis willen en durven delen, gebaseerd op metingen en feiten in plaats van politieke ideologieën.

Een mooi voorbeeld hiervan is Ferdinand Meeus die een glashelder (én eenvoudig begrijpbaar) beeld geeft op de evolutie van het klimaat en het CO2 vraagstuk. Hij stelt dikwijls de "waarom" vraag als een of ander media kanaal daar weer onwaarheden over uitbraakt. Deze Ferdinand heeft onze bewondering.

Een tweede voorbeeld is Frank Peeters. Een huisarts die de Eed van Hippocrates en het welzijn van zijn patiënten boven de (onwetenschappelijke en politiek gestuurde) consensus zet. En vragen stelt. Vragen die hij volgens zijn gesubsidieerde Orde niet màg stellen. Moedig, Frank! Doe zo voort!

En een derde, laatste, voorbeeld is Erik Geenen. Een zeer ervaren financieel topspecialist die al jaren het financiële wanbeleid van de overheid en nationale bank in vraag stelt en uitdaagt. Hij slaagt erin heel eenvoudig en haarfijn uit te leggen wat de financiële crisis van 2008 veroorzaakt heeft, hoe men toen het probleem niet opgelost heeft en enkel maar erger maakte, met een onafwendbare herhaling ervan die al een tijdje "overdue" is en dus voor de deur staat. Blijven vragen stellen, Erik!

Misschien merkte je het al: de links naar deze drie personen zijn naar X. Twitter. Wat ze schrijven is gebaseerd op feiten, op ONgesubsidieerde wetenschappelijke data en onderzoek en is dus in de meeste gevallen niet welkom (!) op de andere social media kanalen. Je hoeft het niet eens te zijn met de eigenaar van X (Elon Musk), maar zijn platform heeft wél de minste woke-censuur, laat kritische stemmen van het hele spectrum toe en is recent door het publiek verkozen tot beste bron van onafhankelijk nieuws in de westerse wereld.

We kunnen nog wel even doorgaan met voorbeelden, we houden het even bij deze drie. Essentie is dat we je aanmoedigen om vragen te blijven stellen. Vooràl als die vragen niet beantwoord worden en dat het stellen van de vraag op zich al bekritiseerd wordt. En ja, vragen stellen is rekening houden met wat er zich in je innerlijke afspeelt, wat je voelt bij wat er 'daarbuiten' gebeurd. En ook dàt is een vorm van zelfzorg.

Warme groet,
PrepTalk

Wouter en Mepi

Je leest het goed. Soms kan afval heel erg nuttig en zelfs lekker zijn. Denk maar aan die heerlijke overschotjes van feest tafels die je de dag erna met smaak opmaakt. Maar er is meer dan dat.

Zuurdesem
Moedertje natuur heeft veel méér in petto dan wat de supermarkten en voedingsgiganten je proberen wijs te maken. Dit keer gaat het over lekkere dingen en nog stijlvol origineel ook. Plus, heel eenvoudig klaar te maken, onwaarschijnlijk woke vegan en dan nog gratis ook. Heh? Ja, we zijn weer op dreef hier bij PrepTalk.

Hoe denk je dat lang geleden mensen brood maakten, zonder al die hulpstoffen die er vandaag door de bakkerijen aan toegevoegd worden? Zuurdesem. Watte? Zuurdesem. Een borrelend en bruisend mengsel van water, meel en de bacteriën die in de lucht hangen.

En wat heeft dat met afval en crackers te maken? Goeie vraag. Volg even de redenering: van zuurdesem heb je altijd wat "overschot" ("afval") als je brood bakt. Je gebruikt immers nooit de volledige hoeveelheid gemaakte zuurdesem en in veel handboeken om zuurdesem brood te bakken beschouwd men de overschot als "verloren". Maar als je nu eens géén brood bakt en enkel die eenvoudige "overschot" maakt, steekt het niet zo nauw met de juiste verhoudingen en de kwaliteit ervan, maar is die perfect geschikt om heerlijke vegan zuurdesem crackers mee te maken. Zónder dat je er iets extra moeilijks of speciaals voor hoeft te doen.

Hoe dan?
Wees verbaasd:
(1) je mengt de juiste verhouding water en meel.
(2) je laat dat een tijdje staan
(3) je giet het uit op een bakplaat en bakt het mengsel af
(4) klaar.

Eenvoud siert
Ja. Zo eenvoudig is het. Kwestie van ongeveer de juiste verhoudingen te gebruiken, af en toe wat te roeren, een mooie dunne laag te maken op je bakplaat en misschien wat te decoreren met sesamzaad of wat kruiden. En kijk naar de basis: enkel water en meel zijn de noodzakelijke bestanddelen. Daar kan zelfs een hyper-woke persoon blij van worden... Zeg nu zelf: ideetje voor de feestdagen?

Zoals bij de meeste van dit soort budgetvriendelijke recepten is de basis heel eenvoudig. Het biedt je de mogelijkheid zelf verder te gaan experimenteren, zaken toe te voegen, smaakjes proberen, je fantasie is de enige beperking. Wij ervaren zelf dat de pot met zelfgemaakte zuurdesem crackers sneller leeg gaat dan de doos met gekochte koekjes... en o ja, wil je het eerst zelf eens proberen onder ervaren begeleiding, kan je daar een korte workshop voor volgen.

En over hoe je zelf eenvoudig brood kan bakken met enkel water en meel (ja, zónder iets anders...) zullen we het een andere keer hebben.

Geniet alvast van je afval-crackers!

Van harte
PrepTalk
Wouter en Mepi

Vrijheid & Humor
Humor is een mooi voorbeeld van communicatie waarin vrijheid van meningsuiting een cruciale rol speelt. Iemand die humor creëert, ventileert een mening via die grappen, sketches, satire, memes, films, noem maar op. En meningen mogen er zijn. Wij vinden dat élke mening er mag zijn, wat die ook is. Een mening zegt namelijk alléén maar iets over de persoon die die mening heeft. Met het hebben van een mening en het uiten ervan beoefen je een basisrecht, een mensenrecht. Anders gezegd: ik zal jouw recht om mij te beledigen verdedigen. Doe maar. Echt. Want wat jij zegt, jouw mening, zegt alléén maar iets over jou. Niets over mij. Anders: Wat jij zegt zijn dus mijn zaken niet.

Echter, vandaag merken we dat de woke minderheid in onze maatschappij vindt dat je aan zelfcensuur moet doen in al wat je zegt, maar vooràl bij humor. Ze worden daarin gesteund door de mensen met lange tenen en die met korte lontjes.

Wat mensen met een volgroeid brein weten, is dat lachen (vooral met jezelf en je eigen "soort") nét een teken is van volwassenheid, van een gezonde geest, zin voor perspectief en relativeringsvermogen... en het is nog erg gezond ook. Laten we dus onszelf vooral niet te ernstig nemen en eens heerlijk lachen met onze eigenste ikjes.

Humor is helend. Humor is zelfzorg.
We wensen je toe dat je veel en hard met jezelf kan lachen. Durven kijken naar zowel je ernstige zelf als je clown en foutenmaker is een mooie en hoogst aanbevolen menselijke kwaliteit. Deze blog gaat toch over zelfzorg? Even onze eigen kleine kantjes in de verf zetten om er eens goed mee te lachen is heel gezond. Laten we vooral niet te ernstig zijn. Een heel mooi voorbeeld daarvan zijn twee van de meest populaire nummers van Katastroof: "Met de wijven nix as last" en "De man is minderwaardig". Lachen! Heerlijk satirische humor met een zwart randje, maar daarom nét het betere werk. Sterker nog, die gasten van Katastroof hebben goed begrepen wat woke doet met humor, dus hebben ze van hun topper op hun laatste CD ("Foert") een woke versie gemaakt: "Met de vrouwkes niets dan lol". - LOL dus. Dankjewel, Katastroof.

Wat humor betreft, zijn we erg blij dat nogal wat van de "groten der aarde" op vlak van comedy daar een heel erg duidelijk standpunt in hebben. Samengevat kan je zeggen: Het huidige woke gedoe, het huidige lange-tenen klimaat is een existentiële bedreiging voor de humor. En laat nu net humor zijn die de mate van volwassenheid van een volk, bevolkingsgroep of ideologische gemeenschap aangeeft. Het verval van een maatschappij kan gemeten worden aan de mate waarin die de humor regels oplegt en beperkt. Dus bij deze het risico om het compliment "saaie blog" te krijgen enkele citaten van deze helden:

John Cleese: "In humor krijg je te maken met de letterlijk-denkenden. De letterlijk denkenden begrijpen geen metafoor, ironie of komische overdrijving."
William Connolly: "Veel mensen zijn te snel beledigd. Religieuze mensen bijvoorbeeld. Ze beledigen al eeuwenlang anderen..."
Sasha Cohen: "Een bepaalde bevolkingsgroep apart houden en zeggen dat we daar geen grapjes over mogen maken is een vorm van vooroordeel en het is nogal neerbuigend."
Stephen Fry: "Het is tegenwoordig heel gewoon om mensen te horen zeggen: ik voel me daar nogal door beledigd. Alsof dat ze bepaalde rechten geeft. Het is eigenlijk niets meer dan ouderwets gezeur."
Ricky Gervais: "Er zal altijd wel iemand zijn die alles beledigend vindt. Omdat jij je beledigd voelt, wil dat nog niet zeggen dat je gelijk hebt."
Rowan Atkinson: "Naar mijn mening is het recht om te beledigen veel belangrijker dan het recht om niet beledigd te worden. het recht om belachelijk te maken is veel belangrijker voor de samenleving dan het recht om niet belachelijk gemaakt te worden, omdat het ene naar mijn mening staat voor openheid - en het andere voor onderdrukking."
En ja, echt, ik zet Alex Agnew in dit rijtje en vat zijn laatste show even heel kort samen: "Woke gedachtengoed doodt humor".  Zelden zo lang en hard gelachen. Rock'n Roll & humor in een blender...

Terug naar zelfzorg...
Het concept is oer-oud: lachen is gezond. Op alle vlak. Gun jezelf de humor in te zien van de situaties waarin je je bevindt, gun jezelf die lach, die glimlach, die schaterlach. Die tranen-met-tuiten-lach. En ja, soms is dat moeilijk. Maar nooit zo moeilijk dat er geen glimlach meer af kan. Merk op dat op begrafenissen (en met name op de koffietafel achteraf) dikwijls behoorlijk gelachen wordt. Al was het maar om de vele mooie herinneringen die daar opgehaald worden. Humor heelt.

We wensen jou toe veel humor aan je leven toe te kunnen voegen.

Van harte!
PrepTalk
Wouter en Mepi

Terwijl de hagelbolletjes hier op het dakraam tikken alsof ze dringend binnen willen, loopt de ene reclamemail na de andere binnen. Allemaal met zwarte randjes. Deze periode van het jaar laat zich Black Week, Black Friday en nog van dat zwarts noemen. Zwart is ook een kleur, hoor je dan. Juist. Wat ons betreft: met mate.

Over reclames en promoties gesproken: Je kan je eigen promoties maken en die hoeven echt niet zwart te zijn. Een heerlijke gekleurde maaltijd, zomaar omdat het lekker is en plezant om maken, is ook een soort reclame. Reclame voor "laten we van het leven genieten". Wat extra aandacht geven aan elkaar door te luisteren zonder antwoord te willen geven of oplossingen aan te reiken, het voelt echt aan als een mooi cadeau. Een gratis glimlach geven zonder aanleiding ook. Het tovert kleur op het gezicht van die ander. Al gemerkt? Doen! Héérlijk. Ook zónder Black Friday...

Hoewel zwart en grijstinten ook mooi kunnen zijn, brengt kleur wel wat extra leven in de brouwerij. Dit seizoen biedt het mooiste pallet van geel over goud en oker tot bruin met zich, al opgemerkt? Andere jaargetijden kunnen daar niet aan tippen. Een kleurenpracht om van te genieten. Die mooie warme kleuren zijn een mooie inspiratiebron, ook al wil dit seizoen dat de bladeren van de bomen vallen. Ook al voelt dat soms wat triest aan voor sommigen. Ook al kondigt de natuur aan een seizoen lang in stilte te gaat. Ja, aan de oppervlakte gebeurt dan niet zoveel, maar ondergronds is de natuur dan hard aan het werk.

De ideale tijd ook voor de mens om dan even bij zichzelf te komen. Om even te evalueren of men de wereld in grijstinten ziet, of in een zwart-wit beeld, of in pastelkleuren of in felle fluo. Geen oordeel over hoe je de wereld ziet, het gaat erom dat je bij jezelf mag nagaan hoe dat je die ziet en waarom dat dat komt.

Wat je ziet, die kleuren en het beeld, jouw perceptie dus, zijn immers niet dé waarheid. Het is het gefilterde beeld dat gecreëerd wordt door de bril die je op hebt. Twee mensen zien immers wat anders als ze naar hetzelfde kijken. Hoe vreemd dat ook mag klinken. Jij hebt je ervaringen, je waardepatronen, je oude gewoontes, je oordelen. En die mag je best hebben. Weet dat wat je ziet, wat je hoort daardoor stevig gekleurd wordt. Je ziet de dingen niet zoals ze zijn, je ziet de dingen zoals jij bént. En dat "zijn" wordt mee bepaald door de bril die je opzet.

Dat wordt duidelijk geïllustreerd door de muziek. Ieder heeft een eigen smaak. En maar goed ook. En dat brengt soms wel eens mee dat mensen er voor kiezen een sterk oordeel uit te spreken over de muzieksmaak van een ander. En dàt oordeel komt door de bril die je opzet. De smaak van een ander is juist dat: van een ander. Zegt niets over jou. Dus waarom daar een oordeel over hebben? Bedenk dat elk oordeel in essentie een zelfverwijt is. Muziek is als kleur: het gehele pallet, alle variaties mogen er zijn, dat maakt nét de rijkdom ervan. Door welke bril wil jij dat bekijken?

Het goeie nieuws is dat je zelf kan kiezen wélke bril je opzet. Een zwart-kijker bril of een roze bril of een het-leven-is-moeilijk bril, of een hoera-ik-leef bril, jij kiest. En de soort bril gaat bepalen hoe jij je voelt bij wat er gebeurt.

Sta er eens bij stil:
- de bril die je opzet bepaalt hoe je je voelt
- hoe je je voelt is wat je uitstraalt
- wat je uitstraalt, trek je aan.
- Kortom: de bril die je opzet bepaalt je toekomst.

Té eenvoudig om waar te zijn? Nee hoor. Dat argument wordt als excuus gebruikt om geen andere bril te willen opzetten. Anders gezegd: durf je de verantwoordelijkheid te nemen om voluit te gaan voor je eigen geluk? Ja? Mooi zo. Kies maar een bril uit die alles vanuit een positief perspectief ziet. 

Tip: gun jezelf te beslissen dat wat je ook gebeurt, het een cadeau is. Dat perspectief is een heel interessante bril. Die gaat er immers voor zorgen dat je je beter (of minder slecht) gaat voelen bij wat er je gebeurt. En dat veroorzaakt natuurlijk dat er bétere dingen, situaties, mensen op je pad komen.

De bril-met-dolle-kleuren is een sterk hulpmiddel voor jou om je beter te voelen, om je een gelukkiger toekomst te creëren. Jij beslist. En neen, je hoeft er niet voor naar de oogarts of een brillenwinkel. Hoera!

We wensen je heel veel plezier bij het kiezen van je bril(len)...

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

November is stevig van start gegaan. Veranderingen op het lokale en wereld toneel vliegen ons om de oren. Velen roepen om aandacht, het lijkt wel om ter hardste. En je krijgt de indruk dat alle roepers uitgaan van het Grote Gelijk...
Tijd dus om de focus op andere dingen te zetten dan op de roepende media. Tijd dus om kranten, magazines, TV, radio te zetten waar ze thuishoren: "gazettepraat". Dat geweldige woord "gazettepraat" kwam al 50 jaar geleden uit de wijze mond van bompa zaliger. Hij wist toen al dat je niet zomaar moest voor waarheid aannemen wat men in de kranten schreef.
Wijze man. Dankbaar dat hij in ons leven mocht zijn.

Tijd

Van bompa leerden we ook dat tijd kostbaar is. Als kind begrepen we dat niet zo goed, we hoorden wel eens zeggen "tijd is geld", maar het duurde tot een stuk in de volwassenheid eer de mist daarrond opklaarde. Als iemand bij je komt werken, besteed die tijd aan die klus en die tijd betaal je, bovenop de stukken die vervangen worden. En daar bovenop betaal je de kennis die die persoon heeft, want die is ook door tijd tot stand gekomen.

Nu, tientallen jaren later en met de geaccumuleerde wijsheid van vele levenslessen en schoppen onder onze kont, is dat perspectief verder bijgesteld. Tijd is een cadeau. Tijd voor elkaar, tijd voor jezelf. In dat perspectief is tijd natuurlijk een kostbaar iets. Onbetaalbaar eigenlijk.

Als je voelt dat het met iemand wat minder gaat en je bewust de tijd maakt om naar die persoon te luisteren om te begrijpen wat er speelt, geef je die persoon een cadeau. Als je de fluisteringen van je lichaam ernstig neemt en je de tijd neemt om eens goed naar je lichaam te luisteren om het te begrijpen, geef je jezelf een groot cadeau. Je lichaam liegt immers niet. Het kàn niet liegen. Je verstand kan dat wel. Je verstand kan dingen bedenken om je te verstoppen, om de waarheid niet te willen, durven of kunnen zeggen en het kan daar zelfs uitstekend logische redenen voor bedenken. Je lichaam kan dat niet.

De tijd nemen om tijd aan jezelf te geven. De tijd nemen om naar je Zelf te luisteren. Naar je lichaam. naar de stilte in jezelf. Naar de ruis in je hoofd. Naar die twee stemmetjes in je hoofd die elkaar steeds weer tegen spreken en soms zelfs ruzie maken.

Tijd is een cadeau.

de periode van het jaar komt er weer aan waarin lijstjes worden uitgewisseld. Vijftig jaar geleden kwamen daar de nummertjes op te staan van de sets Lego (of Barbie) waarvan je hoopte dat de Sint of de familie die zouden geven tijdens een van die cadeautjes-uitwissel-feesten in de december maand.

Kijk daar nu eens anders naar. Jonge ouders met drukke kids vinden het een cadeau als je dat jong geweld eens een weekend in huis wil nemen. Pubers vinden het soms wel eens vet om exclusieve aandacht van een volwassene te krijgen die in staat is om empathisch te luisteren zonder oordeel terwijl ze samen een obscuur cafeetje uit de jeugd van de volwassene gaan verkennen. Volwassenen vinden het heerlijk om even buiten het normale ritme te komen en samen een rustpunt te creëren. En het gaat allemaal over tijd. Kwali-tijd.

Overweeg eens in deze jacht-op-het-juiste-cadeau om tijd te geven. Empatische aandacht. Focus op de ander. Het is ook een cadeau aan jezelf. Dus weer zelfzorg.

Van harte,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Krijg nu wat... is klimop ook al een wasmiddel?

Yep. Zoek maar op. In de bladeren van klimop zit saponine. En dat is een stofje dat men ook wel "zeep" noemt. En omdat we hier bij PrepTalk nogal tuk zijn op zelfvoorziening, goed, eenvoudig en budgetvriendelijk, vonden we dat dat lieve plantje wel wat meer aandacht verdient dan de begroeiing te zijn van tuinafscheidingen, gevels en bomen.

Maar, Klimop is toch groen en dat geeft toch af, juist? Ja, dat klopt, doch slechts voor een stukje, dus even je aandacht erbij houden hoe je het gebruikt:

Stap één: ga op zoek naar een fijnmazig zakje, zo eentje waar je je groenten in kan doen bij de supermarkt. Hoe fijner de mazen, hoe beter. Dat wil zeggen dat een zakje in katoen ook goed is. Als het maar goed afsluit en als de mazen in de stof maar fijn genoeg zijn.

Stap twee: oogst klimop. Een handvol bladeren, vers geplukt en in stukjes gescheurd of geknipt. Die doe je in het zakje en je zorgt ervoor dat dat zakje goed gesloten is, dat de stukjes klimop er niet uit kunnen tijdens het wassen.

Stap drie: doe het zakje bij je was in de machine.

Klaar.

Na de was het zakje legen in je vuilbak en even goed uitspoelen om de resten klimop te verwijderen en het zakje is klaar voor hergebruik.

Ja, zo simpel is het. Eenvoud uit de natuur, goed voor je budget, leve de klimop!

En ja, toch even opletten: Als er stukjes (schilfers, splinters) klimop uit het zakje komen tijdens de was en je hebt een witte was, dan kunnen er kleine groene stipjes, vlekjes, op je was zijn. Dat wil je natuurlijk niet. Doe je het zakje bij de bonte was, zal je daar niets van merken. Als je echter een zakje met heel fijne mazen gebruikt dat heel goed afgesloten is, kan je het ook voor de witte was gebruiken. Het gaat erom dat de stukjes klimop zelf niet in aanraking komen met je wasgoed maar goed in het zakje blijven.

Wij hebben dat uitgebreid getest en zijn er tevreden van. En op de oude witte werk t-shirts die we voor het werken in de tuin gebruiken maakt het ons niet uit dat we zo een ruw zakje voor groenten van de Colruyt gebruiken dat niet perfect afsluit. De was komt proper uit de machine en dat is wat we willen.

Vind je het fijn om toch een geurtje aan je was toe te voegen, kan je aan de slag met de wasverzachters. Kijk daarvoor op deze blog van onze PrepTalk.

Nogmaals: we gaan voor zelfzorg, eenvoud, budgetvriendelijk, vrij van chemie en "hulpstoffen" en, vooral, van jezelf houden en dus goed voor jezelf zorgen.

Succes!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Van jongs af (lees de jaren '60) was er in ons gezin contact met veel verschillende vormen van zorg. Geneeskundige zorg. De eerste herinnering daarover ging over een kinderarts. Latere herinneringen gingen over de huisarts. De eerste was niet mijn favoriet, die vertelde mijn mama dat ik op dieet moest. Ik was nog een kleuter.

De herinneringen aan de latere huisarts waren heel anders. Hij was tevens homeopaat en nam de tijd om te luisteren en hij schreef korreltjes en dosissen voor. Die beterschap brachten. En we wisten dat de wachtkamer steevast tjokvol zat en je er vele uren moest voor uittrekken. En ja, hij deed ook nog huisbezoeken. Als ik er nu aan terugdenk, concludeer ik dat die man bijna geen privéleven meer kon hebben.

Een groeiend gezichtsveld
Stap voor stap breidde de horizon zich uit. Een verhuis maakte dat er een andere huisarts bezocht werd. Die zich (toeval bestaat niet) eveneens bekwaamd had in de homeopathie, maar daarbovenop nog Chinese geneeskunde had gedaan, acupunctuur en nog wat andere zaken. Ineens was het woord "moxa" geen onbekende meer.

Twee gemeentes en een verhuis verder, werd de huisarts een antroposofisch arts, die uiteraard ook klassiek geschoold was en, ja hoor, er ook homeopathie had 'bijgedaan'. Van die vrouw leerde ik dat het zelfherstellende vermogen van het menselijke lichaam heel erg goed werkte en dat het niet de bedoeling is van de 'geneeskunde' om dat tegen te werken. Zo vond ze dat een klein kind dat koorts heeft niet tot bij een arts hoefde te komen, laat staan geneesmiddelen moest nemen, zolang de koorts niet boven de 40,5°C gestegen was. Uiteraard goed omkleed met wat de ouders dan voor dat kind konden doen (wikkels leggen, afkoelen, veel liefde geven, overleggen met de arts, etc..)

En elk van die artsen nam het "primum non nocere" principe heel ernstig. In't Vlaams: "ten eerste, doe geen kwaad" of "vooral niet schade toebrengen" Het is de kortste samenvatting van de Eed van Hippocrates die je kan vinden.

En toen kwamen de lockdowns
De tijd ging voort, die eigen kinderen gingen vervolgens hun weg en je houdt dus qua gezondheidszorg enkel nog rekening met jezelf en je partner. Mooi zo. Tot in de loop van 2020 bleek dat dat ineens veel moeilijker werd. Je moest bij sommige artsen en organisaties aan voorwaarden voldoen om zorg te krijgen. Vreemd. En zélf mochten we ineens geen zorg meer geven, ook al drongen onze klanten er op aan. Lockdowns. En, veel erger nog, discriminatie. Gezinnen met hoog oplopende ruzies, families die uiteen spatten, kinderen met bergen stress, het zit in ons geheugen gegrift. Ineens hoorden we via allerlei wegen dat het zelfgenezend vermogen van het menselijk lichaam niet te vertrouwen was en dat daar extra maatregelen voor moesten getroffen worden. En dat die aanbevelingen vooral niet mochten bevraagd of bekritiseerd worden. Nog véél vreemder.

En of wat je dan hoorde of las juist was of niet, feit is dat er gediscrimineerd werd op basis van persoonlijke medische keuzes. En dat voelde niet goed.

Samenzorg
Dat veranderde toen de organisatie Samenzorg op ons pad voorbijkwam. Wàt een verademing. Géén discriminatie, respect voor de keuzes van elk individu, erkenning van de mens als een geheel van zowel fysieke structuur als mentaal zijn, erkenning van het goed werken van het menselijke immuunsysteem en het zelfhelend vermogen... kortom een organisatie die sterk onze aandacht trok. Meer informatie opgevraagd, in gesprek gegaan en ineens waren we een "inloophuis".

Inloophuis
Samenzorg wil een verbindend platform zijn tussen aanbieders van zorg enerzijds en de zorgvragende mens anderzijds. Zonder discriminatie, zonder vooroordeel, maar wél met de insteek oog te hebben voor alle aspecten van de mens. Daar hebben we wel oren naar.
Daarom hebben we onze praktijk enkele uren per week als inloophuis opgezet.  Een inloophuis is een herkenbare, goed bereikbare en veilige plek waar je tijdens bepaalde dagen en uren vrijblijvend kan binnenwandelen voor een gesprek en een luisterend oor. Er wordt géén therapie gegeven, we luisteren.

Zelfzorg
Een deel van wat wij zelfzorg noemen (en deze blog gaat over zelfzorg) is dat wat je graag doet en wat je ook goed kan, inzet voor de maatschappij. Mensen helpen hun kracht (terug) te vinden en ze zien groeien, daar word je warm van. Samen met anderen groeien naar vreugde of samen intense momenten mogen beleven, ook al komen daar tranen bij, dragen bij aan je groei als mens. Iemand die op het depressieve af binnenkomt en die even daarna er in slaagt toch een glimlach te tonen en dankt voor de inzichten zijn de mooie momenten.

Bijdragen aan de maatschappij door zélf het voorbeeld te geven van respect, verdraagzaamheid, liefde en mededogen is meebouwen aan de nieuwe maatschappij. In gelijkheid, in kracht.

In dat perspectief is goed voor jezelf zorgen, ook bijdragen aan de anderen, aan de maatschappij.

Moge je zelfzorg steeds bovenaan je agenda hebben staan, waar je ook bent, wat je ook doet.

Succes!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Je was buiten in de zon hangen en dan een half uurtje later weer kurkdroog binnenhalen. Nu kan het niet meer, oktober is in volle gang. Typisch iets voor midzomer, denken we dan. Het gevoel en de geur die zongedroogde was heeft, is toch iets speciaals. Klopt, handdoeken kan je bijna kraken, zo hard kunnen ze soms zijn, maar dat heeft voor sommige mensen net dàt extra. Dekbedden, lakens en T-shirts bijvoorbeeld vinden wij twee béter zo... En gelukkig is dat niet voor iedereen zo.  Ik zie het gezicht van sommige van onze kennissen al scheef trekken bij het idee... Andere kledingstukken willen wij dan weer wat "zachter" aanvoelen. Je hebt het door: deze post gaat over wasverzachters.

In onze eerste post van de blog hadden we het over wasmiddelen. Heel eenvoudig en goedkoop je eigen wasmiddel maken. Dat kan dan als basis dienen voor een hoop "speciale" versies ervan. De essentie van die post was duidelijk: eenvoudig, goedkoop en werkt evengoed. En nu we het toch over zachtmakers gaan hebben: met het zelfgemaakte wasmiddel uit de eerste blogpost is je was minder hard (!) als je ze laat drogen in zon en wind. Nóg een voordeel.

Met deze post borduren we wat verder op dit thema met de wasverzachters. En we gaan op dezelfde trend door: ken jij de prijs per beurt van een dosis wasverzachter? En doe jij de "aanbevolen hoeveelheid" in je wasmachine, of schenk je "een geut"? Even opzoeken bij consumentenorganisaties leert dat de gemiddelde gebruiker een veel grotere dosis gebruikt dan voorgeschreven door de fabrikant. Redenen genoeg dus om even na te gaan of je ook de wasverzachter zélf kan maken en zo extra goed voor je budget kan zorgen.

Eenvoud.
Misschien is het je intussen duidelijk geworden: als het niet eenvoudig is, willen we het niet weten. Dan begint geen kip eraan. Gelukkig geldt het ook voor de wasverzachter: er is een héél eenvoudig en goedkoop alternatief voor de supermarkt-versies ervan.

Aan de slag: je doet een liter azijn in een grote glazen pot. Daarbij doe je 1 citroenschil, 1 appelsienschil, enkele kruidnagels, wat rozemarijn en wat tijm. Goed mengen. Doe daar weer een liter azijn bij. Laat minstens 2 weken staan. Liever 4 weken. Zeef het mengsel en doe het in een goed afsluitbare glazen pot. Voeg er 10 à 20 druppels van je favoriete etherische olie bij, goed mengen. Klaar.

Citrus Azijn
Je hebt met bovenstaande recept citrusazijn gemaakt. Je zal merken dat na twee à drie weken de azijngeur verdwijnt. Het resultaat is het basismengsel om nog veel méér schoonmaakproducten te maken en is op zich al perfect geschikt als wasverzachter.
De kruiden bepaal je naar eigen smaak en geur. Een andere combinatie is bijvoorbeeld limoenschil met tijm of een grapefruit schil met pepermunt. Jouw keuze, jouw creativiteit, jouw geurtjes.
En wat de schillen betreft: je kan "in het seizoen" wat schillen bewaren door ze in een zakje in de diepvries te leggen, zo heb je steeds voorraad van je favoriete schillen voor in je azijn mengsel tegen de tijd dat je weer een fles wasverzachter gaat maken.

Dit recept is niet het enige. Maar wel eenvoudig. Er zijn méér manieren om heel goedkoop zélf goeie wasverzachter te maken, gooi gewoon wat zoektermen het web op en kies het recept dat je het beste ligt. De citrus azijn gebruiken we zelf ook en we zijn er best tevreden van.

Zelf aan de slag gaan met al dit soort dingen is méér dan enkel wat voor je budget zorgen, het is voor ons ook een bron van vreugde. Zélf dingen maken, creatief bezig zijn. En al wat je in vreugde doet, is zelfzorg. Vreugde is één van de vele paden naar geluk en naar een mooiere, betere toekomst voor jezelf.

Succes!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Wat een heerlijke tekst is dat toch. Moet Just Nix. Staat op een T-shirt dat in centrum Antwerpen te koop is. Allen daarheen. Of je laat die natuurlijk zélf drukken bij een van die online T-shirt drukkers... Keuze genoeg.

Die tekst klinkt zo fundamenteel juist dat die steeds weer een glimlach op het gezicht tovert. Zéker bij mensen met een goeie dosis "gezond verstand". En vooràl bij kinderen. En lachen & glimlachen is een vorm van zelfzorg, heel erg gezond, dat lachen. Je lijf, je "Zijn" weet dat. En geniet ervan.

Je moet just nix. Toch ervaren we steeds meer "moeten" regeltjes die boven onze hoofden beslist worden "voor uw eigen goed". Nieuwe dingen die je "moet" of "niet mag". Sorry hoor, maar als iets "voor ons eigen goed" is, kunnen wij daar zélf wel over oordelen. Dat hoeven overheden en politiekers niet voor ons te doen. Laat staan onverkozenen of incompetente geparachuteerden.

Laatst hoorden we nog roepen "we moeten geld sturen naar een oorlog". Moeten? Wablief? Escaleren? Nog méér oorlog? En het gaat hier niet over wie goed of wie fout is. Ook niet over wie begon of wie niet. Het gaat erover dat er boven onze hoofden over iets heel belangrijks beslist wordt, waar we iets voor "moeten" wat we niet willen.

Censuur
Oh ja, en nog wat: We horen steeds luidere stemmen van sommige mensen met lange tenen dat je "op je woorden moet letten". Moet? Echt? Waarom? IK MOET JUST NIX. Het hebben van een eigen mening is onderdeel van het mens-zijn. Een geboorterecht. En die mening zegt enkel iets over jezelf, niets over "de ander". Het uiten van die mening wordt in een échte democratie gelukkig goed beschermd. In onze grondwet staat dat er vrijheid is van meningsuiting. Maar. Laat nu net dàt hier stevig onder druk staan. Laat nu net dàt uitgehold worden door de politiekers die wij met zijn allen gekozen hebben. Politiekers met lange tenen onder druk van kiezers met lange tenen. Een kleine minderheidsgroep. Onder druk van " maar het is kiesvee". En ja, dat is onze heel persoonlijke mening. Nu weet je ineens één van die honderd redenen waarom wij (PrepTalk - Wouter en Mepi) heel bewust politiek dakloos zijn.

Het uiten van een mening zegt enkel iets over de persoon die die mening uit. Niets over een ander. En ja, je kan een mening uiten op vele verschillende manieren. Respectvol of niet. Maar het blijft slechts een mening. Dàt beperken is censuur. Verboden door de grondwet. Uitgehold door politiekers en sommige rechters. Rechters die benoemd werden door politiekers. Maar hoe zit dat dan met humor? Dàt is voor een volgende blog.

Stemadvies
Dus neen, op deze vrijdag voor de gemeenteraadsverkiezingen krijg je van ons géén stemadvies. We zouden niet eens weten op wie. Maar maak er wél een leuke zondag van. Geniet.

Kids
Het "ik moet just nix" heeft plezante effecten op kinderen. Je merkt hoezeer sommige het woord "moeten" al op jonge leeftijd een vast onderdeel van hun taal hebben gemaakt. En dan als oma of opa daarop reageren met "ik moet just nix" doet hen verbaasd kijken. Jij moet niets, lieve schat, je mag dingen of je wil dingen of je kiest voor dingen. Van moeten krijg je stress. En van stress wordt je ziek. Misschien ook voor jou een eerste stap naar minder stress in je leven? Vervang het woord moeten door wat anders. Ik màg wat doen, ik wil wat doen, ik kies ervoor iets te doen. Die uitspraken hebben een héél andere energie. Probeer maar. Het is een stukje zelfzorg dat mee helpt onze wereld wat mooier te maken.

En neen, jij moet just nix.

PrepTalk
Wouter en Mepi

De magisch kleuren van het najaar zijn er weer. genieten van al dat moois is nu volop aan de orde. Even met jezelf op een bankje gaan zitten en dat moois over je laten komen.
Samen met al dat moois voor de ogen in dit seizoen is er ook al dat moois voor je maag. Ze vallen... de kastanjes... een van de prachtige vormen waarin dit heerlijke oogst seizoen ons verwent. En de tamme kastanjes zijn heerlijk om in vele vormen te eten, maar wist je dat je ook met de wilde of paardenkastanjes wat kan doen? En dat dat (wéér) uitermate goed is voor je budget?

In de wilde kastanje zit een stofje dat saponine heet. In gewone taal "zeepstof". Dat kan je er uithalen door de kastanje simpelweg te laten weken in water. En jij beslist zélf of je er veel of weinig werk aan wil hebben... Lees verder en wees verbaasd over de eenvoud:

Het eenvoudigste en goedkoopste wasmiddel:
Vind 4 paardenkastanjes en hak ze elk in vier stukken. Doe ze in een pot en doe er een liter water bij. Laat 24 uur staan. Zeef het vocht. Klaar. Je hebt (geurloos) wasmiddel!
Vul je wasbolletje zoals gewoonlijk met het gezeefde vocht en wassen maar!

Wil je het nog sneller? Kan ook. Doe dan de kastanjes in een blender en hak ze fijn. Doe ze dan in je pot, giet er de liter water op, schudden en na een kwartiertje heb je je wasmiddel al! Wel goed zeven want je wil de brokjes en stukjes niet in je was en leidingen hebben.

Klinkt (weer) erg eenvoudig hé. Juist. Dat is het ook. En goedkoop. Zéker. We horen je al denken: Wat zijn de nadelen? Eén hebben we zelf ondervonden: kastanjes vallen enkel in dit seizoen... Nee toch! Dit wasmiddel bewaart geen maanden. Als je je liter opgebruikt hebt, vul je de pot nog eens bij met wéér een liter, weer even schudden, klaar. na die tweede beurt is de saponine wel bijna op.

Het feit dat dit wasmiddel geurloos is, is voor velen een voordeel. Als je echter die droomgeurtjes van wasmiddelen uit de supermarkt gewend bent, kan je in het gezeefde vocht wat druppeltjes van je favoriete etherische olie doen. Mengen, klaar.

Durf je?
De échte vraag is natuurlijk of dat je dit durft doen in je gezin, in deze maatschappij. Heb je het lef in te gaan tegen wat de kranten, magazines en TV je willen doen geloven? Zij brengen immers enkel wat hun adverteerders willen dat ze brengen. Wiens brood met eet, diens woord men spreekt. Eerlijk: in welke krant of tijdschrift heb je dit recept al op de voorpagina zien staan ten voordele van hun lezers? Durf gezond-kritisch te zijn voor al wat je leest, hoort en ziet. En stel jezelf voortdurend de vraag: "is dat wel zo?". Ook met wat je hier leest. Geloof ons vooral niet, probeer het gewoon zelf uit. Wij beweren niet dat we de waarheid in pacht hebben, wij brengen jou enkel onze waarheid, onze mening. En alle meningen mogen er zijn, het zijn tenslotte alleen maar meningen. En die zeggen enkel iets over de persoon die de mening uit, niets over een ander.

Nog van da!
Eenvoud, dat vinden wij belangrijk. Als een recept leest als een wetenschappelijk artikel hoeft het voor ons niet. En als je er de Lotto voor moet gewonnen hebben om het te kunnen klaarmaken met een hoop toestellen of speciale ingrediënten ook niet. Wij van PrepTalk gaan voor eenvoud en budgetvriendelijkheid. Ook al beweren de grote marketingmachines van de wasmiddelbedrijven wat anders. Je mag dus nóg eenvoudige en goedkope wasmiddelen van ons verwachten in deze blog. Abonneer je daarom gratis op updates.

De herfst heeft zich aangekondigd. De temperatuur zakt wat, er zijn nog wat heerlijke warme dagen, maar je voelt dat de kern van de zomer achter ons ligt voor dit jaar. 's Ochtends en 's avonds voel je dat, het wordt wat frisser. Het mooie aan deze tijd van het jaar vinden we de kleuren. De zon kleurt wat warmer, de bomen beginnen hun blad wat goudgele tinten te geven, een extra aanleiding om van de natuur te genieten.

Zonnestralen
Voor ons is dit de tijd van het jaar om nog eens wat extra zon op te doen voor de winter gaat inzetten. Heerlijk liggen zonnen en genieten van die weldaad. Onze favoriete plek om dat te doen is een sauna. Op de ligweide. De laatste keer dat we zo aan het genieten waren, bracht het idee even op te zoeken waar die zon toch zoal goed voor is. Wow! Wij nóg enthousiaster. Lees even mee: Ziekenhuizen hadden vroeger "zonnedaken". Voor "heliotherapie". Men wist dat direct zonnelicht op de huid vele voordelen had. De huid zet immers die zonne-energie om in (onder andere) vitamine D en serotonine; je slaapkwaliteit gaat er op vooruit door het effect op je biologische klok; je immuunsysteem krijgt er een boost door; bij eczeem, acne en psoriasis verminderen de symptomen, je stemming gaat er op vooruit, je bloeddruk kan er door verlagen, allemaal mooi meegenomen.

En verder lazen we "ga met gezond verstand in de zon liggen": alles met mate. Uiteraard, zeggen we dan. Te veel is te veel. En wat lazen we ook? Dat het smeren van zonnecrèmes al die voordelen vermindert of zelfs teniet doet. Je blokkeert daarmee de interactie tussen je huid en de zon. Wat nu? Wij verder op zoek naar hoe dat dat zit, want we vroegen ons af hoe dat dat dan ging toen er nog geen zonnecrèmes verkocht werden.

De gebrilde mens
Onze nieuwsgierigheid trok verklaringen aan die onder andere wezen naar het gebruik van zonnebrillen. Gooi eens in zoekmachines of een AI site de woorden "nadelen van zonnebrillen" en wees verbaasd. Even kort door de bocht: draag die dingen enkel als het noodzakelijk is, je doet je hele zelf, je lichaam, je huid, je ogen, je gemoed een plezier door zo weinig mogelijk zonnebrillen te dragen. En dit geldt vooral voor kinderen. Veel blootstelling aan natuurlijk licht (lees: veel buiten spelen) kan de kans op bijziendheid bij kids verkleinen (!).

Sterker nog: er wordt gesuggereerd dat direct zonlicht via je ogen aan de hersenen een signaal geeft, dat de hersenen vertalen in een opdracht naar je huid om zichzelf te beschermen tegen zonnebrand. Kort door de bocht vertaald: door het dragen van een zonnebril ga je je sneller verbranden in de zon.

Zelfzorg
De natuur is er om de mens te ondersteunen in wat die hier als ziel komt doen. De zon is daar deel van en is de grootste bron van energie die er bestaat voor de mens. Miljoenen jaren heeft die zon enkel maar goeds gebracht voor onze planeet, voor planten, dieren en de mens. Diezelfde mens gaf er zelfs een medische naam aan: "heliotherapie". Wat dacht je? Verdwenen. En de laatste 70 jaar zouden we blijkbaar ons ineens tegen de zon moeten beschermen? Klinkt nogal vreemd in onze oren. Als jonge kinderen herinneren we ons dat eind de jaren '60 er ineens zonnecrème moest gesmeerd worden toen we voor de jaarlijkse vakantie aan de kust waren. En de hoogste bescherming was toen factor 4. Geen van ons herinneren we pijnlijke zonnebrand situaties van vóór die tijd.

Zelfzorg is ook dat: maak gebruik van wat de natuur (in dit geval de zon) je geeft: sterker immuunsysteem, beter gevoel, sterkere botten (vit. D), gezondere huid, lagere bloeddruk, etc. En laat die zon haar werk doen door ze toe te laten. Stel je dus de vraag waarom je een zonnebril draagt en waarom je smeert. Of sterker nog: waarom wil je je kinderen insmeren en zet je ze een zonnebril op? Gebruik je gezond verstand en geniet van de zon "met mate". Ga niet zomaar uren liggen bakken als je dat niet gewend bent. Ook je lichaam mag een tijd krijgen om te wennen aan een nieuwe gewoonte (bijvoorbeeld niet meer smeren en zonnebril). Ook dat is zelfzorg.

Maar natuurlijk
En oh ja, een voordeel dat we nog niet genoemd hebben, bovenop al degene die je kan vinden als je er naar zoekt: de zon is ons gegeven. Gratis. Bedenk even wat een flesje vitamine D, een doosje serotonine pillen, bloeddrukverlagers, immuunsysteem versterkende middelen en al die soorten zalfjes en smeersels kosten...

Geniet. Dat is de essentie. Ook van de zon.

Het ga je goed!

PrepTalk
Wouter en Mepi

Dat krijg je ervan als Antwerpenaar... je partner uit de Efteling ontvoeren... wat ligt er dan op je bord? Patatjes of aardappelen? En in het begin geamuseerde blikken als je het over een "tas" koffie hebt. Mooi toch, die verschillen in taal? Vooral grappig als er kleinkinderen op bezoek komen. Ze kijken dan vreemd op als opa in het Antwerps begint te praten. Het is vooral grappig als ze eens terug thuis zijn. De verbaasde opmerkingen van hun ouders als die twee hummeltjes daar vrolijk "De Paterkesdans" van Katastroof meezingen. Yes! Cultuur!

En het wordt helemaal goed als die kleintjes (2 en 4) eens op bezoek zijn en mee de aardappelen uit de patattenzakken mogen halen. Oogsten is beter gezegd. De blije oogjes als ze weer een aardappel in de grond gevonden hebben en die triomfantelijk omhoog steken: "kijk eens oma, nog één!". Weten zij veel dat het kinderarbeid is... 😁

Aardappels doen groeien in zakken. De aardappel kweekzak. Gooi die woorden maar eens in een zoekmachine en wees verbaasd. Simpele (en vooral goedkope) sterke zakken in allerlei maten waar je heel makkelijk aardappelen in kan kweken. Al wat je nodig hebt is (slechts!) een halve vierkante meter in de buitenlucht. Een mini balkonnetje aan een appartement is al ruim voldoende. Als je een tuin hebt kan je natuurlijk méér doen dan één zak zetten: wat dacht je ervan een rijtje van die zakken te zetten zowel in de tuin langs de gazon als op je terras bijvoorbeeld?

Kennis en een extra budget heb je er in elk geval niet voor nodig. Je vult de zak met een laag van 10 à 15cm grond, waar je de aardappelen in duwt die al aan het schieten zijn en als het loof ervan zo'n 20cm groot geworden is, leg je er weer een laag van 10cm grond op. En dat herhaal je tot je bijna aan de rand van de zak bent. Oogsten doe je als het loof vergeeld en dor geworden is. Klaar. Graven en eten! 👍

Ja, zo eenvoudig is het echt. Die zakken zijn een gewéldige uitvinding en wat je zelf kweekt smaakt eens zo goed (en is vrij van opgespoten rommel). Ja, natuurlijk, je kan er in tuincentra "pootgoed" voor gaan kopen en dat in de grond duwen, je hebt dan erg veel keuze in verschillende rassen en smaken. En ja, je kan daar "speciale grond" voor aanschaffen in zakken en helemaal onderin eerst een laagje stro leggen en nog van die techniekjes. Die niet noodzakelijk zijn. Zonder werkt het ook. En wat soorten aardappelen betreft: Je kan ook enkele van je in de winkel gekochte laten liggen (gebruik daar dan de kleinste voor) en wachten tot ze beginnen schieten. En dan duw je die de grond in. Afhankelijk van de soort aardappel heb je oogst na 90 à 120 dagen. Zorg dat de regen aan de aardappels kan, of geef ze water (op je balkon bijvoorbeeld).

Bekijk het zo: de prijs van aardappelen in de winkel gaat in verontrustend stijgende lijn. En voor minder dan drie euro heb je al enkele kweekzakken (ok, ze komen dan wel van bij Temu uit China), maar de opbrengst ervan is een groot veelvoud. Twee kleine aardappeltjes die al aan het schieten zijn, leveren je na een paar maand in hun zak méér dan een kilo oogst. En het kost je buiten de zakken enkel wat grond, regenwater en liefdevolle aandacht... Gegarandeerd zitten er dan tussen je lekkere trofeeën ook hele kleine aardappeltjes, te klein om te eten, maar die zijn dan weer de perfecte start van je volgende patattenzak. Bingo! Je budget en je smaakpapillen zullen je dankbaar zijn.

Als je het geluk hebt al een moestuintje te hebben, is het een mooie aanvulling. Sterker nog, als je die zakken op een rijtje zet is het een stevige afbakening tussen twee percelen, die nog opbrengt ook. En met die extra ruimte krijg je de gelegenheid om te experimenteren. Kweek zo verschillende rassen, zodat je na enkele seizoenen goed weet welke aardappelen je het lekkerst vind en dus daar meer zakken van gaat zetten. Zo kan je ook je seizoenen oprekken. Op verschillende momenten in het jaar kan je zakken opstarten en zo ook verschillende oogstmomenten hebben. Aan jou de keuze.

Wij genieten alvast van onze oogst en van de pretlichtjes in de ogen van onze twee kleine helpers die maar wat graag met hun handen in die zakken naar trofeeën graven...

Warme groet,

PrepTalk
Wouter en Mepi

Hoezo hoera? - Voor ons wel. Wij zijn namelijk getrouwd op vrijdag de 13de. Om 11:11 uur in de ochtend. Met veel voorpret ook. Vooral tijdens het telefoongesprek met de dienst bevolking van de stad Lier. U wil trouwen op vrijdag de 13de? Maar meneer, niemand trouwt dan. Bent u wel zeker? Ja, mevrouw, wij zijn heel zeker. OK, goed dan, jullie zijn die dag wel de énige die trouwen dus jullie kunnen het uur zelf kiezen. Ah, OK, dat is goed nieuws. Dus we kiezen elf minuten over elf. Kan dat? (stilte) Wat zegt u meneer? Elf over elf. (weer stilte) Euh, dat zal dan wel kunnen natuurlijk. Dankuwel, mevrouw. Proficiat trouwens, meneer. Dankuwel mevrouw, dat is erg vriendelijk van u.

Je kon de verwarring en verbazing van die ambtenaar bijna fysiek voelen door de telefoon. Wij tevreden dat we de datum hadden die we wilden. Mooi voorbeeld van hoe gewone cijfers mensen uit hun lood kunnen zetten. Mooi voorbeeld ook van hoe het collectief bewustzijn werkt. In de geschiedenis zijn voorbeelden te over van hoe er een lading gehangen werd aan gebeurtenissen en datums, waardoor mensen die daar helemaal niets van afwisten een angst ontwikkelden. Bijgeloof noemt men het wel eens.

Waarover gaat dat eigenlijk? Perspectief en verantwoordelijkheid. Het gaat er niet om wat er gebeurt in je leven, het gaat erom hoe jij er mee omgaat. Welk perspectief kies jij als je hoort "vrijdag de 13de"? Welke lading hang JIJ er aan? Wat beslis JIJ dat het voor jou betekent? Ga jij mee in het negatieve heksenverhaal dat door religieuze extremisten gecreëerd werd rond die datum? Toen 30 onschuldige vrouwen omgebracht werden omdat ze dingen deden en wisten die men niet kende? Of kies je ervoor je eigen (positieve) lading er aan te hangen en op die dag het leven te vieren?

Verantwoordelijkheid
Je perspectief op wat gebeurt beslist hoe je je gaat voelen daarover. Dat wil zeggen dat jij zélf  verantwoordelijk bent voor je gevoel ergens over. En dat is goed nieuws. Héél goed nieuws. Want dat wil ook zeggen dat jij voor een groot deel aan het stuur zit van je gevoelens. En je gevoelens straal je uit. En trek je dus aan. Sommigen noemen dat de Wet van Aantrekking.
Ga maar eens terug in je geheugen. Op school. De meesten onder ons hebben daar "spreekwoorden en gezegden" gekregen tijdens de lessen Nederlands. Twee voorbeelden: "Wie wind zaait, zal storm oogsten" en "Wie goed doet, goed ontmoet". Die zijn letterlijk juist.

Je toekomst
Bekijk het zo: Hoe meer je wat je voelt bijstuurt naar iets positiefs, hoe meer je dat positieve uitstraalt, hoe meer je dat vervolgens aantrekt. Jouw toekomst is méér van wat je nu bént. En wat je voelt, is een groot deel van wie je nu bént. En uitstraalt.

Even anders gezegd: door een positief perspectief te kiezen op wat je tegenkomt op je pad, creëer je jezelf een positievere toekomst. Op alle vlak. En het is een pak makkelijker om een ander perspectief te kiezen, dan zomaar ineens je gevoelens ergens over te veranderen als ze zich voordoen.

Ja, het is makkelijker om een ander perspectief te kiezen op een datum zoals vrijdag de 13de dan op een erge gebeurtenis in je leven, maar het principe blijft hetzelfde. Oefen alvast met het kiezen van een positief perspectief op de kleinere dingen die je gebeuren, het gaat je helpen dat ook te doen bij de grotere voorvallen.

Resultaat = zelfzorg
Het durven nemen van die grotere verantwoordelijkheid over hoe je je voelt, is een mooi voorbeeld van zelfzorg. Het steeds meer kiezen voor een positief perspectief op wat er in je leven gebeurt, stuurt je leven steeds sterker bij in de richting van gezondheid, geluk en overvloed. Je verhoogt je grip op je eigen geluk.

We wensen je daar erg veel succes mee, vooral op al die vrijdagen de dertiende die nog gaan volgen!

PrepTalk
Wouter en Mepi